مدیریت لجن مازاد تصفیه خانه های فاضلاب از چالش برانگیزترین مباحث راهبری تصفیه خانه های فاضلاب است. لجن تولیدی در این تصفیه خانه ها باید به طور موثری آبگیری شده و حجم آن به حداقل مقدار ممکن تقلیل پیدا کند. این مساله نیاز اساسی به منعقدکننده ها و کمک منعقدکننده های مناسب برای تولید لجن کم حجم با ساختار درونی قوی و دوستدار محیط زیست را پر اهمیت می کند. در این پژوهش که به منظور بهبود فرایند آبگیری از لجن هضم شده طی فرایند هوازی تصفیه خانه فاضلاب شماره 5 مشهد انجام شده، مشاهده گردید که با بهره گیری از ماده در دسترس منیزیم اکسید به عنوان کمک منعقدکننده می توان فرایند آبگیری را بر اساس نیاز از دو بعد اقتصادی و کیفی بهینه سازی کرد. نتایج نشان داد که استفاده از 181 به ازای هر کیلوگرم C- 2 گرم منعقد کننده پلی الکترولیت کاتیونی 25 / 3 و 64 / گرم منیزیم اکسید در کنار 52 جامد خشک )کاهش 20 و 40 درصدی پلی الکترولیت نسبت به حالت مرجع (به ترتیب باعث بهینه سازی فرایند آبگیری از بعد کیفی و اقتصادی می گردد. حالت بهینه کیفی سبب می شود که مقاومت در برابر NTU 4840 حالت مرجع کاهش پیدا کند و کدورت نیز m/kg فیلتراسیون به میزان 605 واحد نسبت به 11 کاهش یابد که نشانگر بهبود کیفیت فرایند آبگیری از لجن می باشد؛ لیکن حجم آب عبوری از فیلتر بعد از 7 دقیقه با 10 میلی لیتر کاهش به 110 میلی لیتر میرسد. در حالت بهینه اقتصادی با اینکه مقاومت 8194 میرسد، اما حجم زیرآبه خروجی با افزایش 25 میلی لیتری تا m/kg در برابر فیلتراسیون از 4840 به NTU 145 میلی لیتر افزایش می یابد. نکته دیگر اینکه در حالت مذکور کدورت پساب فیلتر شده از 35 به 190 افزایش پیدا کرده که بیانگر آن است که ساختار لجن فرآور ی شده اندکی تضعیف شده است.

کلمات کلیدی