ویروس کرونا (کوید-19) از اواخر دسامبر 2019 در جهان شیوع یافت و اکنون در کل جهان گسترش یافته و بیش از 80 میلیون نفر را مبتلا و نزدیک 2 میلیون قربانی گرفته است. هر چند که، تحقیقات در مورد منشا و درمان ویروس کرونا در مرحله اولیه است و نیاز به مطالعات گسترده ای دارد، اما مشکلات ناشی از شیوع آن بسیار زیاد میباشد. شیوع این ویروس باعث مشکلات زیست محیطی بسیار از جمله افزایش زباله های پزشکی و پسماندهای خانگی،افزایش مصارف شوینده ها، کاهش بازیافت زباله و آلودگی منابع آب های سطحی و زیرزمینی، و... شده است. هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که آیا ویروس کرونا از طریق آب انسان را آلوده میکند یا نه، ولی با یافتن این ویروس در مدفوع، ادرار و فاضلاب ها در مناطق مختلف دنیا بر این نگرانی افزوده شده است. در حقیقت، فاضلاب بیمارستان ها، به ویژه واحدهای بیماری های عفونی، ممکن است حاوی ویروس همه گیر کرونا باشد، بنابراین نیاز به ضد عفونی کارآمد قبل از تخلیه در آب های طبیعی است. نتایج تحقیقات نشان میدهد، کرونا مثل سایر ویروس ها برای بقا به یک محیط مناسب نیاز دارد و ویژگی های بسیاری مانند دما، نور، pH ، شوری، مواد آلی، مواد معلق، زمان سفر ویروس در فاضلاب بر بقاء آن تاثیر می گذارد. اما، کرونا ویروس ها نسبت به دما بسیار حساس هستند، بطوریکه زمان ماندگاری آنها در تمام انواع آب (یعنی فاضلاب بیمارستان، فاضلاب خانگی و آب لوله کشی) در دمای 4 درجه سانتیگراد به 14 روز و حتی طولانی تر میرسد، ولی در دمای 20 درجه سانتیگراد به شدت کاهش می یابند. هرچند گزارش هایی از انتقال ویروس ها از طریق آب وجود دارد اما هنوز اطلاعاتی مبنی بر انتقال ویروس کرونا منتشر نشده است و اطلاعات در این زمینه محدود است و نیاز به مطالعات و پژوهش های فراوان در این زمینه دارد.

کلمات کلیدی