با ورود ویروس کرونا بهعنوان یک مسألهی جدید و کامل ا پیچیده و ناشناس؛ شهرها انعطافپذیری خود را از دست دادند و همچون سابق پاسخگوی نیازهای شهروندان خود نیستند. از سوی دیگر افراد زیادی در دنیا با سبک زندگی کرونایی هنوز سازگاری و هماهنگی ندارند و تلش آن ها برای برقرار کردن سبک زندگی پیشین خود، کاری خطرناک به نظر میرسد. در این میان، استفاده از فناوریهای جدید و اتخاذ فناوری اطلعاتی و ارتباطی و ایجاد محیطهای شهری هوشمند میتواند در پیشگیری از بحرانهای طبیعی و غیرطبیعی و حل مشکلت به وجود آمده توسط شیوع ویروس کرونا، مؤثر واقع شود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل سناریوهای تأثیر شیوع کووید- 19 بر هوشمندسازی مدیریت شهری، به بررسی و ارزیابی سناریوهای تأثیر شیوع کرونا بر فعالیتهای شهرداری مشهد و اقدامات صورت گرفته در زمینهی هوشمندسازی جهت مقابله با این بحران پرداخته است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی ازنظر شیوه انجام، اکتشافی، تحلیلی و بر اساس روشهای جدید علم آینده پژوهی است که با بهکارگیری ترکیبی از مدلهای کیفی و کمی انجام گرفته است. جهت جمعآوری اطلعات وضع موجود، از روش مطالعات کتابخانهای و میدانی استفاده شده است. جامعهی آماری پژوهش، شامل 50 نفر از نخبگان و کارشناسان در دسترس است. جهت تجزیه وتحلیل اطلعات استخراجشده از نرمافزار میکمک و سناریو ویزارد استفاده شده است. شاخصهای پژوهش شامل: حملونقل هوشمند، اقتصاد هوشمند، دولت هوشمند، زندگی هوشمند، شهروندان هوشمند و محیطزیست هوشمند است. نتایج پژوهش در ارتباط با نحوه توزیع و پراکنش متغیرها در صفحه پراکندگی سیستم، حاکی از آن است که اکثر متغیرها در محدوده متغیرهای تأثیرگذار هستند. در ارتباط با عوامل کلیدی اثرگذار بر هوشمندسازی مدیریت شهری مشهد، استفاده از انرژیهای نو و تجدیدپذیر حداقل، تأثیرگذارترین عامل است. همچنین نتایج داللت بر 8 عامل کلیدی با چندین وضعیت احتمالی سناریوی احتمالی پیش روی آینده هوشمندسازی مدیریت شهری در شهرداری شهر مشهد دارد.

کلمات کلیدی