استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده ورم پستان در گاوهای شیری می‌باشد. بروز مقاومت به متی‌سیلین در این باکتری از نگرانی‌های عمده در دامپزشکی و بهداشت عمومی است. با توجه به شناسایی انواع جدیدی از ژن‌های کدکننده‌ی مقاومت به متی‌سیلین، هدف از این مطالعه بررسی حضور استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) و انواع ژن mec برای نخستین بار در منطقه شمال شرق کشور می‌باشد. در مطالعه‌ی حاضر، هویت 54 جدایه‌ی استافیلوکوکوس اورئوس مسبب ورم پستان تحت بالینی گاو با استفاده از آزمون‌های بیوشیمیایی و مولکولی بررسی شد. از این تعداد، تنها در 44 سویه قسمت اختصاصی ژن nuc ردیابی شد. سپس، مقاومت جدایه‌ها به پنی‌سیلین، سفوکستین، انروفلوکساسین، تایلوزین و تری­متوپریم-سولفامتوکسازول بر اساس روش انتشار دیسک تعیین گردید. در انتها، بررسی مولکولی حضور ژن‌های mecA، mecB و mecC در جدایه‌ها صورت گرفت. طبق نتایج، بیشترین مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین (54 درصد) و تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول (23 درصد) و کمترین مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک تایلوزین (7 درصد) بود. تنها در یک جدایه (3/2 درصد) حضور ژن mecA مورد تأیید قرار گرفت، در حالی که، این جدایه در تست فنوتیپی به‌عنوان MRSA شناسایی نگردید. هیچ یک از ژن‌های mecC وmecB در این مطالعه شناسایی نشدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در منطقه شمال شرق ایران، مقاومت به متی‌سیلین در سویه‌های ورم پستان گاو رخداد بالایی ندارد. همچنین، این مطالعه نشان می‌دهد که انواع کمتر شناخته شده ژن‌های مقاومت به متی‌سیلین در این منطقه شایع نیست. با این حال، توصیه می‌شود که مطالعات جامع‌تری در این خصوص صورت گیرد.

کلمات کلیدی