مروزه با توجه به پیشرفتهای زیاد علمی و تکنولوژیکی در تشخیص و درمان انواع بیماریها روند شکایت از دامپزشکانرو به افزایش اســت. افزایش جمعیتدامهای کوچکدانش تعداد افزایش ،دامپزشــکی، آموختگان افزابزارهای از استفاده و جامعه افراد آگاهی ایش تشخیصی و درمانی پیچیدهتر از علل مهم این روند رو به رشــد هســتند. شکستگی در حیوانات خانگی اغلب در اثر تصادف با وسایل نقلیه (70-80درصد)، سقوط از ارتفاع، قرار گرفتن حیوانات کوچک در زیر دست و پا، اصابت گلوله، بیماریهای استخوانی و سایر حوادث رخ میدهد. لذا با توجه به گسترش روزافزون انجام انواع عملهای ارتوپدی در دامپزشکی، بالطبع میزان بروز اشتباهات و خطاهای حرفهای نیز رو به افزایش است که در این مقاله تنها به خطاهای عمومی رایج در جراحیهای ارتوپدی و ارائه راه حل مناسب برای کاهش قصور دامپزشکان پرداخته خواهد شد. بهطور کلی تقسیم بندی خاصی در مورد انواع خطاهای صورت گرفته در زمینه پزشکی و دامپزشکی وجود دارد که به شرح زیر میباشد: الف) بیمبالاتی: شــامل عدم انجام کاری اســت که از نظر علمی و فنی انتظار انجام آن از دامپزشــک مــیرود، ولی مورد غفلت واقع میشود. نگرفتنشرح حال و معاینه دقیق بیمار (شایعترین علت)، عدم انجام آزمایشهــای پاراکلینیکی، تصویربرداریها و مشــاوره- های لازم قبل از عمل جراحی یا اقدام درمانی مناسب مثالهایی از این نوع اشتباه هستند. به عنوان نمونه بیماری که دچار پارگی مثانه و یا دیافراگم و یا خونریزی داخلی بوده و جراح قبل از انجام عمل جراحی درخواست رادیوگرافــی و یا سونوگرافی نداده و لذا باعث از بین رفتن و یا بدتر شدن اوضاع بیمار در حین عمل شده است. همچنین عدم ارجاع و معرفی بیمار مبتلا به پارگی رباط صلیبی و یا دررفتگی مفصل لگنی رانی به جراح توسط دامپزشک عمومی. ب)بیاحتیاطــی: انجــام کاری که از نظر علمی و اصول پزشــکی نبایســتی انجام پذیرد، ولی در اثر ســهل انگاری انجام مییابد، مانند بهجا ماندن گاز، سوزن و وسایل جراحی در موضع عمل، جراحی اندام راســت به جای اندام چپ، یا مرخص کردن بیماری که دچار شکســتگی متعدد بوده و میبایســت چند روز بعد از جا- اندازی و گچگیری تحت نظر و بستری باشد. ج)نداشتن مهارت: شــامل مواردی اســت که دامپزشک تبحر علمی و فنی لازم برای انجام آن کار بخصوص را نداشــته باشــد؛ که خودبر2نوع است: الف-عدم مهــارت علمی: مانند عدم اطلاع از روش تجویز یا دوز مناسبیک دارو و یا استفاده از ایمپلنت نامناسب داخلی برای درمان شکستگی چند قطعهای توأم با زخم عفونی باز. ب) عدم مهارت عملی: مانند آتلگیری غلط که منجر به نکروز عضو و در نهایت قطع عضو شده و یا استفاده از پلاک نامناسب در شکستگیهای قسمتهای مختلف انــدام و عدم طــرح درمانی انتخابی مناسب با توجه به ســن بیمار و نوع جراحت استخوانی و یا مفصلی میباشد. بهطور کلی جراحات ارتوپدی باتوجه به محل درگیر، علت بروز، نوع عارضه (بسته، باز، عفونی)، وجود جراحات همزمان و ... بسیار متنوع میباشد و عدم اطلاعات و مهارت کافی در هر مورد منجر به بروز خطاهای جبرانناپذیری خواهد شد. لذا با شناسایی و بیان هر کدام از این خطاها و افزایش دانش و مهارت میتوان باعث ارتقا دانش ارتوپدی در دامهای کوچک و به حداقل رساندناین گونه خطاها شد.

کلمات کلیدی