سالانه مقادیر زیادی از ضایعات کشاورزی در مزارع، باغها و صنایع تبدیلی تولید می‌گردد که بدون هیچ گونه مدیریتی دور ریخته می‌شود. به طور کلی امروزه فشار سیاسی و اجتماعی زیادی برای کاهش آلودگی و ضایعات ناشی از انواع فعالیت‌های صنعتی وجود دارد. به همین دلیل، حرکت در جهت ایجاد ارزش افزوده بر انواع ضایعات و بهره‌برداری سودآور از آنها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، سلولز یکی از ترکیبات قابل استحصال از انواع ضایعات صنعت کشاورزی است که کاربردهای متنوعی در صنایع مختلف دارد. به همین منظور تأمین سلولز از منابع غیرچوبی به منظور جلوگیری از اثرات مخرب زیست محیطی و کم کردن میزان بهره‌برداری از منابع چوبی و جنگلی در حال گسترش است. با توجه به اینکه ضایعات گیاهی، تجدیدپذیر، فراوان و کم هزینه بوده و در مقیاس‌های میکرومتر تا نانومتر قابلیت تولید دارند، استفاده از ضایعاتی مانند سبوس برنج، کاه گندم، الیاف خرما، پوست سویا و غیره برای استخراج سلولز مورد استفاده قرار گرفته‌اند که بسته به روش استخراج ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاصی را ارائه خواهند کرد. لذا در این مقاله بعد از آشنایی با نانوسلولزها و ساختار آن‌ها، روش‌های تولید نانوسلولز به طور مختصر مورد بررسی قرار گرفت.

کلمات کلیدی