افزایش مهاجرت‌های ‌بین‌استانی زنان، از پراهمیت‌ترین تغییرات دهه‌های ‌اخیر حوزۀ مهاجرت ‌است‌ که تا حدزیادی از توسعه متفاوت استان‌ها نشات ‌می‌گیرد. نتایج تحلیل فازی داده‌های سرشماری‌1390 نشان‌‌‌‌ داد که بیشترین مهاجران زن مستقل واردشده ‌به شهر تهران، از استان‌هایی بودند که بیشترین میزان توسعه‌یافتگی را داشتند. براین‌‌اساس، این تحقیق با هدف بررسی فرایندهای مهاجرت مستقل زنانی که ‌از استان‌‌ توسعه‌یافته یزد به شهر تهران آمده‌اند، با روش کیفی روایت‌پژوهی انجام ‌گرفت. یافته‌های این مطالعه حاکی‌از وجود سه مدل فرایندی اصلی است که از تحلیل روایت‌های 19 نفر از زنان مهاجر مستقل‌و ترسیم مدل‌های اختصاصی هرکدام و درنهایت قرار دادن این مدل‌های فرایندی استخراج‌شده در سطحی انتزاعی‌تر بدست آمده است. این مدل‌های فرایندی که حاصل وجود پیرنگ‌های مشابه میان روایت‌های مصاحبه‌شوندگان است شامل مدل‌های خودبسندگی زنان، دستیابی‌به پیشرفت اقتصادی-اجتماعی بیشتر و عدم‌همنوایی با فرهنگ یزد می‌باشد. بطورکلی نتایج نشان داد که عوامل غیراقتصادی تاثیر زیادی بر مهاجرت مستقل زنان مورد بررسی داشته‌است.

کلمات کلیدی