رابطهمادر-کودکیکیازعواملموثربرتحولروانشناختیکودکاناست. بسیاریازتواناییهایانسانهمچونتفکر،زبان،خودآگاهیوغیرهازدل اولینرابطهانسانیکهکودکدرآندرگیراست،حاصلمیشود.هدف این پژوهشطراحیالگویمفهومیرابطهمادر-کودکبراساستجارب بیواسطهیمادران،درقالبیکرویکردعمیقبود.پژوهشحاضرازنوع کیفیونظریهیزمینهایبود.جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران دارای فرزند دختر10الی11سال درناحیه تبادکان شهر مشهد در سال تحصیلی1400-1401تشکیل دادند.مشارکت کنندگان در پژوهش30 نفر از مادران بودند که به روش نمونهگیری نظری انتخاب شدند.برای جمعآوریاطلاعاتازابزارصاحبهنیمهساختاریافتهاستفادهشد.تجزیهو تحلیلدادههامطابقباالگویسیستماتیکاستراوسکوربینصورتگرفت ودرمجموع112مفهومشناساییشدکهدر14مضمونفرعیو5 مضموناصلیتنظیمشدند.نتایجمطابقالگویپارادایمموردنظردر حیطههایزمینهایومحیطی،میانجی،راهبردوپیامدجایگرفتند. یافتههانشاندادکهعواملیچونخودآگاهیمادر،والدگریذهنآگاهانه وتواناییتنظیمهیجانی،میتوانندبهعنوانراهبردهایموثربر توانمندسازیمادربرایبهبودبخشیدنبهرابطهباکودکخویشاستفاده شوند.عواملزمینهایومحیطیموثربرکیفیتارتباطهمچونداشتن الگویمناسبوپایگاهاجتماعی-اقتصادینیزجزوپیشنیازهاییهستند کهمیتوانندکیفیترابطهراتحتتاثیرخودقراردهند.راهبردهای پیشنهادیدراینمطالعهموجباتدستیابیبهرابطهایحسنهکهاساس روابطبعدیکودکدراجتماعهسترافراهممیسازدکهخودسرمایهای بلندمدتاست.برنامهریزیواهتمامبهمنظورتوانمندسازیوالدینبه خصوصمادران،درراستایبهبوداینرابطهاساسیمیتواندموردتوجه دستاندرکارانامرتعلیموتربیتقرارگیرد

کلمات کلیدی