برجام یکی از مهم ترین توافقات سیاست خارجی ج. ا. ایران بوده و خود این توافق به همراه روندهای قبل و بعد از آن تأثیر گسترده ای در سطح ملی و منطقه ای داشته است. با توجه به اینکه هدف اصلی طرف های مقابل ایران در توافق برجام تأمین مقاصد امنیتی و مقابله با اشاعه هسته ای بوده است، پیامدهای امنیتی این توافق جایگاه مهمی در نگاه سیاست مداران و تحلیل گران بین المللی دارد. به عبارت دقیق تر، هدف قدرت های بزرگ از برجام مقابله با اشاعه از سوی ایران بوده است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی پیامدهای برجام برای سیاست خارجی ایران و منطقه ی پیرامون آن است. برای دستیابی به این مهم، از نظریه مکتب کپنهاگ در مورد امنیت منطقه ای استفاده می شود.پیامدهای امنیتی برجام برای منطقه را در دو مرحله می توان بررسی کرد که عبارتند از: مرحله قبل از خروج امریکا از برجام و مرحله بعد از خروج این کشور از آن. در مرحله نخست، برجام عمدتاً نقش اعتمادساز ایفا نموده و به سیاست خارجی ایران کمک کرده است. در این مرحله، ایران موفق شد که با غرب تنش زدایی کرده و روابط اقتصادی و سیاسی قابل توجهی را آغاز کند. اما در مرحله دوم، با خروج امریکا از برجام و تشدید تحریم های این کشور، نگرانی های امنیتی سابق بازگشته و حتی گسترش یافته است. از این رو، می توان نتیجه گرفت که امنیت منطقه به طور معنی داری متأثر از تحولات برجام بوده است.

کلمات کلیدی