یکی از روش‌های افزایش بازده مصرف آب، اعمال مدیریت کم آبیاری بر اساس شناخت آثار تنش می‌باشد. به‌منظور بررسی اثر روش‌های مختلف کم‌آبیاری بر خواص رشدی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی نعنا فلفلی پژوهشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. تیمارهای کم آبیاری شامل تیمار آبیاری کامل (Full Irrigation)، کم‌آبیاری به میزان 50 درصد (Deficit Irrigation50%)، آبیاری بخشی ریشه ثابت (Fixed Partial Rootzone Drying) و آبیاری بخشی ریشه متناوب (Alternate Partial Rootzone Drying) بود. نتایج تحقیق نشان داد که در صفت تعداد برگ بیشترین (۱۷۳ عدد) و کمترین (۱۴۰ عدد) مقدار به ترتیب در تیمارهای آبیاری کامل (FI) و کم‌آبیاری به میزان ۵۰ (DI50%) درصد مشاهده شد. در صفت هدایت روزنه‌ای بیشترین مقدار (3/39 میلی مول بر مترمربع در ثانیه) در تیمار کم‌آبیاری به میزان ۵۰ درصد (DI50%) و کمترین مقدار (3/31 میلی مول بر مترمربع در ثانیه) نیز در تیمار آبیاری کامل مشاهده شد. در شاخص سبزینگی، نشت الکترولیت، RWC، اسانس و پرولین بیشترین مقدار به ترتیب ٧/٥۳، ۲۷/۴۸ درصد، ۳/۵۵ درصد، 58/1 درصد و 50/2 میلیگرم در لیتر در تیمار آبیاری بخشی ریشه ثابت (FPRD) و کمترین مقدار برای شاخص سبزینگی (5/41)، نشت الکترولیت (72/35 درصد)، درصد اسانس (14/1 درصد) و پرولین (23/1 میلیگرم در لیتر) در تیمار آبیاری کامل (FI) به دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد اسانس در تیمار آبیاری کامل (FI) به دست آمد و در سایر تیمارها اختلاف معنیداری مشاهده نشد. به‌طورکلی، با عنایت به بحران آبی موجود در کشور و قبول کاهش عملکرد در مواد مؤثره گیاه، تیمار APRD جهت آبیاری این گیاه در شرایط گلخانه‌ای توصیه می‌گردد.

کلمات کلیدی