هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه نیازهای بنیادین روانشناختی با سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت با توجه به نقش تعدیل کننده جنسیت انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی-همبستگی می‌باشد. جامعه آماری افراد دامنه سنی 18 تا 65 سال منطقه نه شهرستان مشهد بودند. برای این منظور 334 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت و پرسشنامه نیازهای بنیادین گلاسر بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که هر پنج نیاز بنیادین روانشناختی با سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت همبستگی مثبت معنادار دارند(001/0>p). در خصوص تعیین نقش تعدیل کننده جنسیت نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان دهنده عدم نقش تعدیل‌کننده جنسیت در رابطه نیازهای بنیادین روانشناختی با سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت می‌باشد(05/0>p). اما جنسیت به تنهایی سهمی در تبیین سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت دارد. بدین معنا که نمره کل سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت زنان بطور معناداری نسبت به مردان بالاتر بود(05/0>p). نتیجه‌گیری: بطور کلی می‌توان گفت زمانی که نیازها برآورده می‌شوند و افراد احساس محرومیت ندارند، انگیزه دارند به سمت اهداف اجتماعی‌تر حرکت کنند و نسبت به سبک زندگی سالم حساس‌ترند و در صورت لزوم، سبک زندگی خود را در جهت حفظ سلامت ارتقاء می‌دهند. بنابراین توجه به تأمین نیازهای بنیادین روانشناختی در جامعه در ارتقاء سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت افراد می‌تواند مؤثر واقع شود.

کلمات کلیدی