رودخانه‌ها یکی از مهم‌ترین منابع تأمین و انتقال آب در بسیاری از کشورهای دنیا هستند که این امر باعث شده است که بررسی کیفیت آب رودخانه‌ها برای مصارف مختلف، بهداشتی و اجتماعی بسیار حساس و مهم باشد. در پژوهش حاضر جهت بررسی کیفیت آب رودخانه مهم هراز در استان مازندران از شاخص کیفیت آب بنیاد ملی بهداشت، شاخص آلودگی، شاخص کیفیت وزنی حسابی آب و شاخص حسابداری - اجتماعی بهره برده شده است. این شاخص‌ها برای نمونه‌های مختلف از 7 ایستگاه در طی رودخانه هراز در بازه پنجاب تا بالادست سد هراز و در بازه زمانی فصلی در سال 1400 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل نشان داده است که میانگین فصلی شاخص NSFWQI (9/47 تا 6/52) نشان از شرایط کیفی متوسط تا بد، RPI (88/3 تا 00/6) کیفیت آلودگی متوسط تا زیاد، WAWQI (40/44 تا 15/52) کیفیت خوب تا بد و شاخص DINIUS (26/49 تا 59/53) نیاز به تصفیه آب را جهت مصارف عمومی و صنعتی مورد تأکید قرار داده است. نتایج نشان داده است که در بررسی مکانی تغییرات آلودگی رودخانه هراز از ایستگاه‌ بالادست به‌طرف پایین‌دست از کیفیت آب به نحو چشمگیری کاسته می‌شود. دلیل آن تخلیه زباله و فاضلاب‌های رستوران‌های اطراف رودخانه، روستاهای بالادست، زه آب‌های کشاورزی، فضولات حیوانی، وجود معادن و کارگاه‌های برداشت شن و ماسه نام برد. در نتیجه جهت مدیریت اصولی آب رودخانه هراز باید تمهیداتی اندیشیده شود و برنامه پایش کیفی آب در آن استمرار یابد.

کلمات کلیدی