شناخت هویت، به ویژه در دنیای مدرن و در شرایطی که جوامع بدون توقف به سمت جهانی شدن در حرکت هستند، یکی از چالشها و دغدغه های انسان امروز است. از این رو، واکاوی مسئله ی هویت، توجه نویسندگان را در حوزه ی ادبیات به خود جلب کرده است. لوکلزیو نیز در زمرهی آن دسته از نویسندگانی قرار می گیرد که جستجوی هویت را به عنوان یکی از درون مایه های اصلی آثار خود قرار داده است. این نویسنده ی معاصر فرانسه در رمان آلما، یکی از آثار متأخر خود، شخصیتهایی را به تصویر می کشد که هر یک به گونه ای به بازشناسایی هویت خود می پردازند. مسئله ی حائز اهمیت در این رمان نقشی است که حافظه در این بازشناسایی هویت شخصیتها ایفا میکند. هدف از نوشتار پیش رو، بررسی رابطه ی بین حافظه و شکل گیری هویت در بین شخصیتهای رمان آلما بر اساس نظری هی هویت روایی پل ریکور و تاثیر حافظهی جمعی و نقش فراموشی در بازشناسایی هویت شخصیتهای داستان است. در حقیقت بنابر رویکرد پل ریکور، روایت به عنوان حلقه ی ارتباطی بخش پویای هویت را به بخش ثابت آن مرتبط می سازد. در رمان آلما نیز درمییابیم که خاطراتی که در حافظه ی افراد ثبت شده است و از طریق روایت نسل به نسل منتقل شده اند چگونه باعث ایجاد انسجام هویتی شخصیتها می شوند.

کلمات کلیدی