حاکمیت قانون از جمله آرمان های نظام سیاسی و اصول مکتب دستورگرایی است که به لحاظ تاریخی به یونان باستان برمی-گردد. در آغاز برای بیان این مفهوم از واژه «ایزونومیا» استفاده می شد که معنای آن «برابری در برابر قانون بدون توجه به ویژگی-های فردی» بود. سپس این واژه به صورت «ایزونومی» به کار رفت که ناظر به وضعیتی بود که در آن قانون بر همگان حاکم باشد و پادشاه نیز در قبال اعمال خود مسئول قلمداد شود. مفهوم ایزونومی که در واقع شکلی از مفهوم حاکمیت قانون بود، بعدها به اصل تساوی در برابر قانون و حکومت قانون تبدیل شد و از نظر سیاسی در مخالفت با حکومت خودسرانه و دیکتاتوری بکار می رفت

کلمات کلیدی