در گذشته تصور میشد خاک های رسی در مقابل جریان آب از مقاومت بالایی برخوردارند. لیکن در سال های اخیر مشخص شده است که رس هایی در طبیعت یافت می شوند که با عبور جریان آب به شدت شسته می شوند. این خاک ها یا همان خاکهای واگرا ، خاک های ریزدانه ای هستند که در آب های با غلطت پایین نمک به راحتی دچار آب شستگی می گردند. خاک های واگرا معمولاً دارای مقادیر بالایی یون سدیم در کاتیون های جذبی خود می باشند. اگر در محل تشکیل کانی های رسی غلظت یون سدیم بالا باشد، امکان تشکیل خاک های واگرا فراهم می گردد. پدیده واگرایی و اهمیت شناخت آن در طرح هایی نظیر سدهای خاکی و کانال های آبرسانی که تمرکز فشار آب در داخل خاک وجود دارد، دارای اهمیت بسیار زیادی می باشد. ﺑﺮای ﭘﺎﯾﺪارﺳﺎزی ﺧﺎک ﻫﺎی ﻣﺴﺌﻠﻪ دار روش های گوناگونی همانند اﻓﺰودنی های ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ، ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﺮدن ﺧﺎک، ﮐﻨﺘﺮل ﺗﺮاﮐﻢ، ﮐﻨﺘﺮل رﻃﻮﺑﺖ، ﺑﺎر اﺿﺎﻓﯽ و روش های ﺣﺮارﺗﯽ وجود دارد.

کلمات کلیدی