مصرف فزاینده سوخت‌های فسیلی طی سده‌های گذشته، محدود بودن این منابع، گرم شدن زمین و آلودگی محیط زیست، معماران را بر آن داشته تا نسبت به جایگزینی سوخت‌های فسیلی با انرژی‌های تجدید پذیر و ارائه راهکارهای اقلیمی در ساختمان، کوشش کنند. یکی از موارد پرمصرف کاربرد سوخت‌های فسیلی در ساختمان، گرمایش و سرمایش مکانیکی برای ایجاد شرایط آسایش است که امروزه تلاش می شود بخشی از آن با راهکارهای اقلیمی، جایگزین شده تا بتوان درصد زیادی از کل انرژی مصرفی ساختمان را کاهش داد. هماهنگی ساختمان با شرایط آب و هوایی هر منطقه در مباحث مربوط به معماری حائز اهمیت است، چرا که این امر موجب آسایش بیشتر انسان، صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی می گردد. بنابراین شناسایی شرایط اقلیمی یک محل و تحلیل نیازهای اقلیمی از نظر آسایش انسان یکی از مقدمات طراحی همساز با اقلیم است. روش تحقیق اتخاذ شده در این نوشتار مبنی بر مطالعات متون و استفاده از اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و از نوع توصیفی-تحلیلی و از حیث نوع تحقیق نیز کاربردی است. این پژوهش با تمرکز بر اقلیم گرم و خشک و محور قراردادن شهر بشرویه، ابتدا ضمن جمع آوری داده‌های اقلیمی (دما، باد، رطوبت، بارش و ...) بر مبنای آمار اقلیمی ده ساله (2010-2020 میلادی) به تحلیل این اطلاعات آماری پرداخته و سپس پیشنهادات و راهکارهایی بمنظور فراهم نمودن شرایط آسایش در این اقلیم معرفی و ارائه می کند. شایان ذکر است این راهکارها در سه مقیاس کلان (بافت)، میانه (تک بنا) و خرد (جزئیات) ارائه شده است. از جمله اصول پیشنهاد شده میتوان به کاهش تولید گرما و بخارآب، به حداقل رسانیدن تابش خورشید طول موج کوتاه، ایجاد سایه، انعکاس تابش طول موج کوتاه, عایق سازی و ... اشاره کرد که در انتهای مقاله به بررسی راهکارها برای نیل به این اهداف پرداخته شده است.

کلمات کلیدی