مقدمه: با توجه به عدم بررسی اثر انتقالی تمرینات پلایومتریک پایین‌تنه به بالاتنه، هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات پلایومتریک بالاتنه و پایین‌تنه بر فعالیت الکتریکی عضلات بالاتنه ورزشکاران جوان بود. مواد و روش‌ها: بدین منظور، 36 دانشجوی علوم ورزشی بصورت هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه برابر- کنترل؛ -‌ تمرین پلایومتریک بالاتنه؛ و - ‌تمرین پلایومتریک بالاتنه-پایین‌تنه (ترکیبی) تقسیم شدند. تمرینات بالاتنه (4 هفته/3جلسه در هفته) مشتمل بر انجام شنای پلایومتریک بر روی دست (4 نوبت 12 تکراری) بود. پس از آن، گروه ترکیبی با پرش از روی موانع (4 نوبت 12 تکراری)، تمرین را ادامه می‌دادند. در ابتدا و انتهای دوره، ‌آزمون‌های آنتروپومتری ‌(توده چربی و بدون چربی) و عملکردی (آزمون وینگیت دست، پرتاب توپ طبی از بالای سر و لیفت مرده) همزمان با ثبت داده‌های الکترومیوگرافی عضلات منتخب به عمل آمد. نتایج: کار فیزیولوژیکی عضلات منتخب در دو گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی‌داری (05/0

p). گروه‌های مطالعه در متغیرهای آنتروپومتری، رکورد پرتاب توپ از بالای سر، میانگین توان بی‌هوازی مطلق و نسبی تفاوتی نداشتند (05/0

p). در اوج توان بی‌هوازی نسبی، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تمرینی و کنترل مشاهده شد (05/0>p). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های مطالعه حاضر مبنی بر تأیید نقش تمرینات پلایومتریک پایین‌تنه بر انتقال نیرو به بالاتنه، پیشنهاد می‌شود ورزشکاران از تمرینات پلایومتریک پایین‌تنه همراه با تمرینات پلایومتریک بالاتنه استفاده نمایند.

کلمات کلیدی