عنوان : ( تأثیر محلولپاشی سیلیکات پتاسیم بر رشد و نمو همیشه بهار در شرایط تنش کمآبی )
نویسندگان: عطیه اورعی گلمکانی , محمود شور , اسیه مروی , سعید ابراهیمی , فاطمه عمرانی قوچان عتیق , راحله حسین زاده اقداش , پوران شریعتی , فائزه شکوری فر ,
چکیده
صنعت اقتصادی گیاهان زینتی به دلیل تغییرات اقلیمی در معرض محدودیتهای زیست محیطی زیادی مانند خشکی است، از این رو کاربرد موادی جهت تخفیف این تنشها امری ضروری بهشمار میآید. در آزمایشی گلدانی، اثر سیلیکات پتاسیم بر پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل همیشه بهار تحت تنش کمبود آب مورد بررسی قرار گرفت. تیمار کمآبی در چهار سطح شامل 90، 80، 70 و 60 درصد ظرفیت زراعی و سیلیکات پتاسیم در سه غلظت (0، 1 و 3 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که کمآبی 60 درصد ظرفیت زراعی به طور قابل توجهی باعث کاهش محتوای آب نسبی برگ (6/10 درصد) و صفات رویشی گیاه (ارتفاع، سطح برگ، وزن خشک) در مقایسه با 90 درصد ظرفیت زراعی در شرایط بدون محلولپاشی شد. افزایش نشت یونی، بهعنوان شاخص آسیب اکسیداتیو در گیاهان تحت تنش کمآبی مشاهده شد. در پاسخ به اکسیداتیو ناشی از تنش کمآبی، میزان کلروفیل، کربوهیدارت و غلظت پرولین نسبت به شاهد افزایش یافت. محلولپاشی سیلیکات پتاسیم به میزان 3 میلیمولار سبب افزایش میزان کلروفیل a (92 درصد)، کلروفیل b (74 درصد) و کلروفیل کل (73 درصد) در شرایط تنش 60 درصد ظرفیت زراعی نسبت به شاهد شد. تعداد و قطر گل در تیمار 3 میلیمولار نسبت به گیاهان بدون محلولپاشی بهترتیب، 39 و 16 درصد افزایش یافت. با توجه به نتایج، محلولپاشی سیلیکات پتاسیم در غلظت 3 میلیمولار، اثرات منفی تنش کمآبی بر صفات رشدی گیاه همیشه بهار نظیر سطح برگ و وزن خشک گیاه را کاهش داد و سبب افزایش میزان اسانس در گیاه گردید. بدین ترتیب استفاده از 3 میلیمولار سیلیکات پتاسیم قبل از انتقال گیاهان به شرایط محیطی میتواند از آسیبهای ناشی از کمآبی جلوگیری نماید.