عنوان : ( اثر تیمارهای مدیریت علف های هرز و گیاهان پوششی در کشت فی مابین زمستانه برجمعیت علف های هرز و عملکرد دو رقم گوجه فرنگی )
نویسندگان: بیژن صبوری , سرور خرم دل , علیرضا کوچکی , هدا لطیفی ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
علفهای هرز یکی از عمدهترین عوامل کاهنده در تولید گوجه فرنگی محسوب میشوند. گیاهان پوششی از طریق چندین خصوصیت مانع جوانهزنی و کاهش سبز شدن و استقرار علفهای هرز میشوند. هدف از این مطالعه ارزیابی کنترل علفهای هرز با استفاده از گونههای مختلف پوششی زمستانه در تولید گوجه فرنگی بود. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه صبوری واقع در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی 97-1396 انجام شد. عامل اصلی شامل چهار گیاه پوششی زمستانه ]خلر (Lathyrus sativus)، ماشک گل خوشهای (Vicia villosa)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) و چاودار (Secale cereale)[، آبیاری (خاکورزی بدون گیاه پوششی) و شاهد (خاکورزی بدون آبیاری پاییزه) و عامل فرعی دو رقم گوجه فرنگی (8320 و 6515 از شرکت فلات) بود. گیاهان پوششی زمستانه در بهار به خاک برگردانیده شدند. صفات مورد مطالعه شامل تراکم نسبی، تراکم و وزن خشک علفهای هرز در واحد سطح (در سه مرحله شامل 30 روز پس کاشت، 50 روز پس از کاشت و پیش از برداشت) و تعداد و عملکرد میوه و شاخص بریکس گوجه فرنگی در سه چین بود. نتایج نشان داد که دامنه کنترل گونههای علف هرز در بین گونههای پوششی زمستانه مختلف بود. کمترین تراکم و وزن خشک علفهای هرز برای ماشک گل خوشهای و چاودار مشاهده شد و بیشترین میزان به شاهد اختصاص داشت. ماشک گل خوشهای و چاودار گونههای آللوپاتیکی با کارایی بالاتری در کنترل علفهای هرز دو لپه در مقایسه با گونههای تک لپه هستند. اثر ساده و متقابل گیاهان پوششی زمستانه و رقم بر تعداد میوه و عملکرد میوه و شاخص بریکس گوجه فرنگی معنیدار بود. بالاترین عملکرد در چینهای اول، دوم و سوم در تیمار ماشک گلخوشهای (به ترتیب با 98/5760، 2896 و 51/1563 گرم بر مترمربع) به دست آمد و کمترین میزان به شاهد (به ترتیب با 32/4156، 65/1742 و 90/600 گرم بر مترمربع) اختصاص داشت. عملکرد کل رقم 6515 نسبت به رقم 8320 برابر با 15 درصد بالاتر بود. بیشترین و کمترین تعداد میوه در چینهای اول، دوم و سوم به ترتیب برای تیمار ماشک گلخوشهای (به ترتیب با 31/75، 87/37 و 38/22 میوه بر مترمربع) و شاهد (به ترتیب با 33/54، 78/22 و 85/8 میوه بر مترمربع) مشاهده شد. شاخص بریکس رقم 8320 بالاتر از رقم 6515 بود. به طور کلی جمعیت علف هرز یکساله، دو ساله و چند ساله تحت تأثیر گونههای پوششی زمستانه قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان میدهد که گونههای پوششی زمستانه میتواند به طور مؤثری در مدیریت تلفیقی علفهای هرز برای کاهش آلودگی علفهای هرز در تولید گوجه فرنگی مدنظر قرار گیرند.
کلمات کلیدی
استقرار علفهای هرز دگرآسیبی شاخص بریکس مدیریت علفهای هرز وزن خشک علفهای هرز
@article{paperid:1092876,
author = {صبوری, بیژن and خرم دل, سرور and کوچکی, علیرضا and لطیفی, هدا},
title = {اثر تیمارهای مدیریت علف های هرز و گیاهان پوششی در کشت فی مابین زمستانه برجمعیت علف های هرز و عملکرد دو رقم گوجه فرنگی},
journal = {بوم شناسی کشاورزی-Journal of Agroecology},
year = {2022},
volume = {13},
number = {1},
month = {May},
issn = {2008-7713},
pages = {117--133},
numpages = {16},
keywords = {استقرار علفهای هرز دگرآسیبی شاخص بریکس مدیریت علفهای هرز وزن خشک علفهای هرز},
}
%0 Journal Article
%T اثر تیمارهای مدیریت علف های هرز و گیاهان پوششی در کشت فی مابین زمستانه برجمعیت علف های هرز و عملکرد دو رقم گوجه فرنگی
%A صبوری, بیژن
%A خرم دل, سرور
%A کوچکی, علیرضا
%A لطیفی, هدا
%J بوم شناسی کشاورزی-Journal of Agroecology
%@ 2008-7713
%D 2022
