بررسی خواص فارماکولوژیک پیه انار و مواد موثره آن باتوجه به کاربردهای بالینی و بهداشتی که در انسان می تواند داشته باشد، حائزاهمیت است. انار یکی از گیاهان دارویی است که در طب ایرانی برای درمان بیماری های قلبی کاربرد داردلذا در همین راستا سوال این پژوهش چگونگی اثر عصاره هیدروالکلی پیه انار در روند انعقاد بوده است که باید با توجه به بررسی منابع اثرات ضد انعقادی را دارا باشد. در یک دوره 21 روزه اثر غلظت های 25، 5/32، 50، 100، 250، 1000 میلی گرم بر کیلو گرم عصاره الکلی پیه انار در هفت تکرار بر پارامتر های انعقاد خون پروترومبین (PT) ، زمان نسبی ترومبوپلاستین(APPT) و زمان انعقاد (CT) بر روی موش های سوری نر یک ماهه بررسی گردید و نتایج به وسیله آزمون آماری Tstudent مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت 100 میلی گرم بر کیلو گرم عصاره پیه انار سبب کاهش معنی دار زمان پروترومبین شد (p<0.05) و بهترین عملکرد را در بین تمام تیمارها دارا بود. در اندازه گیری زمان ترومبوپلاستین تمامی غلظت های مورد استفاده عصاره الکلی پیه انار اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد نسبت به شاهد ایجاد کرد که در این بین غلظت های 100 و 250 میلی گرم بر کیلو گرم عصاره پیه انار نسبت به سایر تیمار ها سبب کاهش بیشتر زمان انعقاد می شد. یافته های حاصل از این مطالعه نشان دهنده تأثیر انعقادی عصاره هیدروالکلی پیه انار است که برخلاف فرض این پژوهش است از آنجایی که عصاره هیدروالکلی انار مانع پراکسیداسیون لیپیدی در غشا پلاکت ها و مهار چسبیدن پلاکت ها شده است احتمالا اثرات مفید خود بر بیماری های قلبی را از طریق مهار فرایند های انعقادی با واسطه ی پلاکت ها است می گذارد اما نتایج این تحقیق نشان داد احتمالا فرایند های انعقادی با واسطه ی پروتیین ها و فاکتورهای انعقادی پلاسما بهبود هم پیدا می کنند لذا بکار بردن عصاره پیه انار برای درمان اختلالات انعقادی ناشی از نقص در عملکرد پروتئین های انعقادی قابل بررسی بیشتر خواهد بود و می تواند در جهت کاربرد بالینی بهینه پیه انار و نیز در انجام پژوهش های تکمیلی در این زمینه کمک کننده باشد.

کلمات کلیدی