ورق‌های فولاد هواناپذیر، گرید CORTEN-A، در ساخت سازه‏های فراساحلی استفاده می‏شوند که در آنها فرایندهای جوشکاری برای اتصال یا تعمیر اجزای مختلف فلزی مورداستفاده قرار می‏گیرند. علی‌رغم کاربرد گسترده ورق‌های فولاد هواناپذیر جوشکاری شده و اهمیت جوش‏پذیری آنها، تعداد محدودی مقاله فنی یا دستورالعمل‌های صنعتی در این زمینه موجود است که جامع و شفاف نیستند. در این مقاله، ما به طور سیستماتیک ریزساختار ناحیه جوش و ناحیه متأثر از حرارت اتصالات مشابه و غیرمشابه ورق‌های فولادی هواناپذیر گرید CORTEN-A را بررسی کرده‌ایم تا دستورالعملی برای صنایع فراساحلی ارائه کنیم. برای اتصال ورق‌های فولادی CORTEN-A استفاده از روش‏های جوشکاری قوسی گاز تنگستن (GTAW) یا جوشکاری قوس فلزی با گاز محافظ(GMAW) با استفاده از الکترودهای جوشکاری ER70S-6 به‌عنوان فلز پرکننده اولیه گزارش شده است. به‏طور‏کلی، ریزساختار ناحیه متأثر از حرارت، مشابه ناحیه جوش بوده و به دلیل وجود نیکل و مس در ترکیب شیمیایی این دسته از فولادها، جوش‌پذیری آنها کمتر از فولاد ساده کربنی است. باتوجه‌به نرخ سردشدن بالا در فرایند جوشکاری، ریزساختار جوش شامل فریت مرزدانه‌ای به همراه ساختار ویدمنشتاتن و فریت سوزنی است. بر اساس نتایج منتشر شده، خواص ذاتی جوش به سطح رقت بستگی دارد. از یک سو، افزایش سطح رقت، خواص ذاتی جوش را با فلز پایه قابل‌مقایسه‌تر می‌کند و یکپارچگی ساختاری سازه‌های دریایی را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر، افزایش سطح رقت می‌تواند باعث ایجاد عیوب جوش یا پارگی ورق‌های فولادی در حین جوشکاری شود؛ بنابراین، بهینه‌سازی سطح رقت و انتخاب یک گاز محافظ مناسب، دو عامل مهم در جوشکاری ورق‌های فولادی هواناپذیر هستند.

کلمات کلیدی