به دلیل اهمیت زنان و برابری جنسیتی در توسعه یافتگی یک کشور، این مقاله به دنبال شناخت نقش زنان در سیاست‌های توسعه ای بعد از انقلاب اسلامی می‌باشد. برای شناخت نقش زنان در سیاست‌های توسعه ای بعد از انقلاب اسلامی ایران از روش تحلیل گفتمان انتقادی استفاده شده است. برای دستیابی به هدف این تحقیق، اسناد ششگانه قوانین توسعه که بعد از انقلاب اسلامی تصویب شده‌اند مورد تحلیل قرار گرفته است. بر مبنای تحلیل اسناد قوانین اول تا ششم توسعه سه گفتمان در زمینه \\\"نقش زنان در توسعه\\\" از یکدیگر قابل تمایز هستند.گفتمان اول \\\"توسعه جنسیتی\\\" نام دارد که در قانون برنامه‌های اول، سوم و چهارم توسعه ظهور یافته و دال‌های مرکزی آن\\\"کاهش نرخ باروری\\\" و\\\"برابری جنسیتی\\\" است. گفتمان دوم \\\"توسعه بعنوان تهدیدی برای زنان\\\" نام دارد. این گفتمان در قانون برنامه‌های دوم و پنجم توسعه شکل گرفته و دال مرکزی آن \\\"مبارزه با تهاجم فرهنگی\\\" است. گفتمان سوم \\\"زنان بعنوان عاملان توسعه\\\" است که دال‌های مرکزی آن \\\"افزایش نرخ باروری\\\" و \\\"بازتولید نقش‌های جنسیتی\\\" است و در قانون برنامه ششم توسعه شکل گرفته است. در نتیجه گفتمان سوم، زنان بیش از پیش تبدیل به گروه‌های آسیب پذیر اجتماعی و نیازمند حمایت می‌شوند و توسعه یافتگی نیز محقق نخواهد شد؛ بنابراین لازم است میان جمعیت مورد نیاز برای توسعه و توسعه جنسیتی تعادلی برقرار گردد.

Keywords