عنوان : ( حجیت علم قاضی از منظر ابی صلاح حلبی وامام خمینی )
نویسندگان: حجت بیگلری , عباسعلی سلطانی , حسین ناصری مقدم ,
Full Textچکیده
چکیده: جواز استناد قاضی غیرمعصوم به علم شخصی خود در مقام صدور حکم؛ از مسائل دیرینه و پرسابقه فقهی است که امروزه نیز مسئله مهم و مورد ابتلای دستگاه قضایی می‌باشد. ادله اثبات در امور کیفری در نظام آیین دادرسی، رکن اساسی پرونده مطروح نزد قاضی را تشکیل می‌دهد چرا که طبق اصل 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: «اصل؛ برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت شود». علم قاضی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا در نظام‌های حقوقی معاصر به‌ویژه در نظام قضایی اسلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این نماد در قانون مجازات اسلامی در مواد 160-211 -212 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، پیش‌بینی شده است. هر چند اعتبار علم قاضی به عنوان دلیل اثبات دعوی، محل بحث و اختلاف فقهای امامیه بوده، اما مشهور قائل به حجیت و اعتبار علم قاضی می‌باشند. امام خمینی(ره) چه در حق‌الله و چه در حق‌الناس یعنی هم در امور مدنی و هم در کیفری ، علم قاضی را حجت می‌دانند. البته اگر بینه خلاف علم وی نباشد. به عبارت دیگر می‌توان گفت امارات قانونی بر قضایی ترجیح دارد؛ اما مرحوم ابی‌صلاح قائل به تفصیل بین حق‌الله و حق‌الناس شده و بیان می‌دارد قاضی غیر معصوم در امور حق‌الله نمی‌تواند به علم خود استناد کند. بررسی این اقوال وتبیین ادله ونظرنهایی، مباحث این مقاله راتشکیل می‌دهد.
کلمات کلیدی
, کلیدواژه‌ها: علم قاضی, ابی‌صلاح حلبی, امام خمینی(ره), ادله اثبات دعوا, اصل برائت
@article{paperid:1093608,
author = {بیگلری, حجت and سلطانی, عباسعلی and ناصری مقدم, حسین},
title = {حجیت علم قاضی از منظر ابی صلاح حلبی وامام خمینی},
journal = {جامعه شناسی سیاسی ایران},
year = {2022},
volume = {5},
number = {9},
month = {December},
issn = {2676-6663},
pages = {1310--1322},
numpages = {12},
keywords = {کلیدواژه‌ها: علم قاضی، ابی‌صلاح حلبی، امام خمینی(ره)، ادله اثبات دعوا، اصل برائت},
}
%0 Journal Article
%T حجیت علم قاضی از منظر ابی صلاح حلبی وامام خمینی
%A بیگلری, حجت
%A سلطانی, عباسعلی
%A ناصری مقدم, حسین
%J جامعه شناسی سیاسی ایران
%@ 2676-6663
%D 2022
