مدل پوشش فضایی زمین برای برنامه ریزی پایدار پوشش زمین ضروری می باشند. گسترش زمینهای انسان ساخت شامل تخریب جنگلها، مراتع و زمینهای کشاورزی و همچنین تبدیل این مناطق به مناطق شهری و صنعتی است که اثرات قابل توجهی بر اکوسیستمها خواهد داشت. نظارت بر روند این تغییرات و برنامه ریزی برای استفاده پایدار از زمین را میتوان با استفاده از داده های سنجش از دور چند زمانی با موفقیت محاسبه نمود. مطالعه حاضر، با هد ف پایش، شبیه سازی و پیش بینی روند گسترش شهرستان شهرکرد با ترکیب مدل سلول خودکار، زنجیره مارکوف انجام گردید. برای این منظور نخست تصاویر ماهوار های لندست 8 سالهای 2013 و 2021 را تهیه و پس از آن صحت سنجی نقش هها و آشکار سازی تغییرات انجام گردید. به منظور تحلیل و مدلسازی تغییرپوشش زمین برای منطقه مورد مطالعه یعنی شهرستان شهرکرد از مدل زنجیر های CA-Markov برای شبیه سازی تغییر چشم اندازآینده در دوره 2021 تا 2030 استفاده شد. قدرت پیش بینی مدل با استفاده از شاخصهای کاپا با موفقیت ارزیابی شد که برابر با ۰.۹۴ و بیانگر یک ارزیابی بسیار خوب از مدل سازی میباشد . نتایج حاکی از آن است که اراضی شهری برای سال 2030 به نسبت سال 2021 افزایش نسبی برابر با 450 هزار هکتاری را خواهد داشت ولی افزایش مساحت اراضی کشاورزی نیز مشاهده میگردد که میتوان این افزایش را در توجیه افزایش جمعیت و رشد شهری برای رفع نیازهای غذایی این جمعیت و همچنین مدیریت صحیح در زمینه کشاورزی در نظر گرفت. افزایش اراضی بایر و کاهش در مساحت مناطق کوهستانی نیز نشان از استفاده انسان برای مصارف ساخت و ساز و تبدیل تدریجی عرص ههای طبیعی به عرصههای انسان ساخت خواهد بود. چنانچه روندهای فعلی تغییر بدون توجه به اقدامات توسعه پایدار ادامه یابد، کاهش شدید عرصه طبیعی را به دنبال خواهد داشت. نتایج این مطالعه میتواند به مقامات محلی در درک بهتر وضعیت فعلی و شرایط احتمالی آینده و همچنین اتخاذ استراتژیهای مناسب برای مدیریت پوشش زمین کمک کند. در این صورت میتوان بین توسعه شهری و حفاظت از محیط زیست تعادل ایجاد نمود.

کلمات کلیدی