استفاده از پلاستیک های مشتق شده از نفت به ویژه پلاستیک های پنج گانه (پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلی وینیل کلراید، پلی استایرن و پلی اتیلن ترفتالات) مزایای اجتماعی متعدد و قابل توجهی را فراهم می کند. به عنوان مثال، پلاستیک ها برای بسته بندی مواد غذایی، آب و نوشیدنی ها استفاده می شود و به سلامت و ایمنی مردم در سراسر جهان کمک می کند. علاوه بر غذا، بیشتر لوازم شخصی، لوازم آرایشی و بهداشتی و خانگی در ظروف پلاستیکی بسته بندی می شوند. ولی پیشرفت آلودگی پلاستیک یک نگرانی جهانی است، \\\\\\\\\\\\\\\"استفاده مجدد، کاهش و بازیافت\\\\\\\\\\\\\\\" راه حلی برای این موضوع ارائه می دهد. اگرچه برای جلوگیری از استفاده بی رویه پلاستیک کافی نیست. پلاستیک های بر پایه مواد زیستی مانند پلاستیک های سنتی بر پایه فسیل، می توانند بازیافت یا سوزانده شوند. مقبولیت پلاستیک های زیست تخریب پذیر در کشاورزی و صنایع بسته بندی مواد غذایی در حال افزایش هستند. بااین حال، آن ها بخش نسبتا کوچکی را اشغال می کنند. پلیمرهای زیست تخریب پذیر به صنایعی که به دستیابی به توسعه پایدار و درنتیجه تقویت اقتصاد سبز و کاهش گازهای گلخانه ای در محیط زیست و ارزش گذاری زیست توده زباله کمک می کند. فیلم های زیست تخریب پذیر از پروتئین های حیوانی (شامل پروتئین میوفیبریلار ماهی، کلاژن، ژلاتین و غیره) و گیاهان (برنج، گندم، ذرت، جو و غیره)، حبوبات (لوبیای لوکاست، نخود و غیره)، (آفتابگردان) و گیاهان آبزی مانند ماکروفیت­ها ساخته می شوند.

کلمات کلیدی