ش حاضر به بررسی نگاشت معنایی فعلهای وجهی فارسیی میانة زردشتی ازدیدگاه رده شناسی میپردازد. این پژوهش از نوع کیفی با روش توصیفی-تحلیلیی است و براساس چارچوب ترکیبی ناوز (2008) به انجام رسیده است.فعلهای وجهی فارسی میانة زردشتی عبارتند از:abāyēd«باید، ضروری است»،šāyēd«شایسته است؛می توان»،tuwān «میتوان»،sazēd«سزاواراست؛میتوان»وkāmistan«خواسزن.»دادهه ای پژوهش از متون فارسی میانة زردشتی گردآوری شده اند. پس از گردآوری داده ها، نوع وجهیت فعلهای وجهی درداده هامشخص، سپس نگاشت معنایی هر فعل روی فضای مفهومی معلوم شد. این بررسی نشان داد که این چارچوب برای پوشش معانی فعلهای وجهی فارسی میانة زردشتی نیازمند اصلاح است؛ ازاینرو، روی محور عمودی فضای مفهومی، محور احتمال به دو محور امکان و ضرورت افزوده شد. همچنین، مشخص شد که داده های فارسی میانة زردشتی اصل رده شناختی مطرح شده در این چارچوب را نقض میکنند؛ بنابراین، یافته های حاصل از بررسی فعلهای وجهی فارسی میانه، اصل یکسان گرایی را به چالش میکشند

کلمات کلیدی