زنان به­عنوان نیمی از جمعیت نقش قابل‌توجهی در پیشرفت جامعه ایفا می­کنند. حضور زنان در سال­های اخیر در سازمان­های دولتی به‌طور چشم­گیری افزایش پیدا کرده است. برای دستیابی به سازمانی که کمترین آسیب­ها را از پنهان­کاری دانش می­بیند، می­توان با ایجاد جوّی مبتنی بر امنیت روان‌شناختی، پنهان­کاری را به حداقل رساند و کامیابی شغلی، عملکرد و رفتارهای یاری­رسان را بهبود بخشید. به همین دلیل هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی این اثر در میان زنان شاغل سازما­ن­های دولتی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش انجام کار، پیمایشی است. جامعۀ آماری متشکل از زنان شاغل در سازمان­های دولتی شهر مشهد است که 310 نفر به‌عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه­گیری غیرتصادفی در دسترس در نظر گرفته شد­ه­اند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها مدل­یابی معادله‌ ساختاری برای بررسی برازش الگوی معادله‌ ساختاری استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد پنهان­کاری دانش بر امنیت روان‌شناختی و کامیابی شغلی اثر منفی و معناداری دارد. از دیگر یافته­ها اثر مثبت امنیت روان‌شناختی بر کامیابی شغلی و تأثیر کامیابی شغلی بر عملکرد شغلی و رفتار یاری­رسان است. یافته­ ها همچنین بر نقش میانجی امنیت روان‌شناختی و کامیابی شغلی و نقش تعدیل­گری بدبینی سازمانی در رابطه میان پنهان­کاری دانش و امنیت روان‌شناختی تأکید دارند.

کلمات کلیدی