امروزه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، مسئله اشتغال یکی از مهم ترین مسائل اقتصادی اجتماعی است و پیامدهای مختلفی را در زمینه های مختلف به دنبال دارد. به طوری که در سال‌های اخیر به ویژه در حال حاضر اقتصاد ایران علاوه بر معضل بیکاری، گریبان گیر پیامدهای آن و همچون فقر بزهکاری، مهاجرت، قاچاق، طلاق و غیره می باشد. یکی از جدی ترین اتفاقاتی که در ثبات اقتصادی رخ می دهد، اعتماد تولیدکننده به فعالیت است. در این شرایط بنگاههای اقتصادی شکل می گیرد و چرخه ای بزرگ به حرکت در می آید. نکته مهم اینجاست که بنگاه اقتصادی زمینه ساز اشتغال پایدار است. هیچ کارفرمایی نمی تواند از میانه راه بنگاه اقتصادی را تعطیل کند و اگر ثبات اقتصادی سالم به اندازه ای باشد که بتوان برای یک سال آینده برنامه ریزی کرد، هر سرمایه گذاری رغبت می کند در زمینه تولید فعالیت داشته باشد. با نگاهی به بنگاههای اقتصادی متوجه می شویم که اشتغال پایدار در این بنگاهها شکل گرفته، بنگاههایی که دل به اقتصاد مولد دوخته اند. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و روش توصیفی است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر میزان تسهیلات داده شده تبصره 18 قانون بودجه بر ایجاد اشتغال پایدار بر بخش های اقتصادی )کشاورزی، خدمات، صنعت ومعدن و اشتغال ناقص ( انجام گرفته است. و با بررسی های انجام شده نشان داده شده است که اگر تسهیلات بند الف تبصره 18 قانون بودجه برای راه اندازی زنجیره های تاًمین و یا شبکه های تاًمین پرداخت شود باعث ایجاد اشتغال پایدار می شود و اگر بصورت خرد و برای شغل های فصلی پرداخت شود باعث افزایش بدهکار های بانکی شده و افزایش نرخ بیکاری را بدنبال دارد. جامعه آماری این پژوهش، تمام افراد که از تسهیلات اشتغال استفاده نموده اند. که داده های آن از درگاه آمار ایران و بانک مرکزی اخذ شده است.

کلمات کلیدی