مقدمه و هدف: سازمان‌ها، بالاخص باشگاه‌های ورزشی در تلاشی بی‌پایان جهت ارتقای شهرت خود به سر می‌برند تا بتوانند به بالندگی ‌رسیده و مسیر موفقیت را بپیمایند. علی رغم وجود تحقیقاتی که در مورد شهرت سازمانی صورت گرفته است هنوز مقیاس جامع و کاملی در این خصوص وجود ندارد از این رو پژوهش حاضر، به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر شهرت باشگاه‌های فوتبال ایران از نظر خبرگان با استفاده از روش دلفی فازی و تایید آن بر اساس نظر هواداران انجام شد. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که برای دست‌یابی به اهداف مورد نظر در دو مرحله مستقل و متوالی انجام گرفت. در مرحله اول با توجه به نظر 25 تن از خبرگان ورزشی و استفاده از روش دلفی فازی دو مرحله ای شاخص های پژوهش شناسایی شدند و در مرحله دوم این شاخص ها در قالب پرسشنامه 5 گزینه ای لیکرت در اختیار 384 نفر از هواداران منتخبی از تیم های لیگ برتر فوتبال در فصل ( 97-96) قرار گرفت. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع در دسترس بود و پرسشنامه های مرحله دوم با استفاده از نرم افزارهای SPSS.v19 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج تحلیل عامل تاییدی در مرحله دوم تحقیق نشان داد که 9 مؤلفه‌ روابط عمومی (روابط رسانه‌ای و روابط اجتماعی)، هویت و تصویر برند باشگاه، عملکرد تیم، سنت حاکم بر تیم، مسؤولیت اجتماعی تیم، هوادارمحوری تیم، کیفیت مدیریت تیم و سلامت مالی تیم، از لحاظ نظری و عملی، به عنوان مؤلفه‌های شهرت باشگاهی مورد تأیید هستند. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق بر اساس عوامل 9 گانه موثر بر شهرت باشگاهی پیشنهاد می کند که در ارزیابی شهرت سازمانی تیم های لیگ برتر فوتبال باید شاخص های متعدد و چندجانبه ای را مورد توجه قرار داد و از یک رویکرد جامع برای این منظور استفاده کرد.

کلمات کلیدی