کی از مفاهیمی که در گفتمان شیعی بهکار رفته «نصب» است. مراد از نصب در معنای اصطلاحی، دشمنی با امام علی ع و اهلبیت پیامبر ص است. معنای اصطلاحی «نصب» با تأکید بر متون فقهی، مفهومی شناخته شده است، ولی با تبیین مفهوم این واژه در متون غیرفقهی سایر ابعاد آن نیز روشن میشود. در این تحقیق تلاش شده شناخت صحیحی از مفهوم نصب و ناصبیگری در گفتمان غیرفقهی شیعه ارائه شود. ضمن بررسی منابع این گفتمان که اغلب رویکرد کلامی دارند، با تأکید بر متون کهن شیعی در شش قرن نخست، میتوان نشان داد که مفهومی عام از نصب میان شیعه متداول بوده است که با مفهوم خاص آن در گفتمان فقهی منطبق نیست. در نتیجه ممکن است بدون تفکیک گفتمان، احکام مفهوم خاص و فقهی بر مصادیق مفهوم عام حمل شود.

کلمات کلیدی