عنوان : ( معنا شناسی ناصبی گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم )
نویسندگان: مهدی مجتهدی ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
دیــدۀ نصــب یا ناصبیگری، از مفاهیمی اســت که در تاریخ مســلمانان شــکل گرفته است. معنای لغوی نصب، برپا کردن بوده و سپس به معنی دشمنی و جنگ درآمده و در این معنی اخیر کاربرد وسیعی پیدا کرده است. این واژه ابتدا در متون شیعی کاربرد اصطلاحی یافته و مراد از آن، دشمنی با علی؟ع؟ و اهلبیت پیامبر؟ص؟ است. در این تحقیــق، ضمن بررســی معانی لغــوی و اصطلاحی نصب، با تبییــن مفهوم این واژه در متون فقهی و اشــاره به برخی از احکام ناصبی، ســعی شده تصویر صحیحی از مفهوم نصب و ناصبیگری ارائه شــود. مفهوم و مصداق نصب در دیدگاه شــیعی، بهدقت در متــون فقهــی ارائهشــده که به معنــای خاص آن، یعنی اظهار دشــمنی و جنــگ با امام معصوم محدود شــده و از کاربرد عام نصب که مطلق غیر شــیعه را در برمیگیرد، پرهیز شده است
کلمات کلیدی
, نصب, نواصب, ناصبیگری, علی بن ابیطالب(ع), امامیه
@article{paperid:1094235,
author = {مجتهدی, مهدی},
title = {معنا شناسی ناصبی گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم},
journal = {امامت پژوهی},
year = {2017},
volume = {4},
number = {14},
month = {February},
issn = {2588-7246},
pages = {162--163},
numpages = {1},
keywords = {نصب، نواصب، ناصبیگری، علی بن ابیطالب(ع)، امامیه},
}
%0 Journal Article
%T معنا شناسی ناصبی گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم
%A مجتهدی, مهدی
%J امامت پژوهی
%@ 2588-7246
%D 2017
