اسناد بالادستی نقش مهم تری در جهت دهی کلان عناصر تعلیم و تربیت دارند. در طی سال های گذشته تلاش-های وافری جهت تغییر و تحول در سیستم آموزش و پرورش صورت گرفته است، که هر یک از این تغییرات با توجه به وجود موانع خاص، ناکام بوده است. یکی از آخرین تحولات مصوب شده، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است. پژوهش حاضر با هدف تجربیات معلمان از آماده ‌سازی آنان در راستای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. پژوهش مبتنی بر رویکرد کیفی و روش آن پدیدارشناسی توصیفی است. قلمرو پژوهش را پانزده نفر ازمعلمان دغدغه ند اجرای سند تحول بنیادین تشکیل داد ه اند. روش انتخاب مشارکت کنندگان به صورت هدفمند بوده و ابزار پژوهش را مصاحبه عمیق تشکیل داده است. همچنین برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون بهره گرفته شده است. نتایح پژوهش نشان دهنده 37 مضمون و 12 بعد است که در رابطه با انتظارات معلمان از آماده ‌سازی آنان در راستای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران شامل انتظارات مدرسه ای، انتظارات سازمانی و انتظارات اجتماعی بوده است. در خصوص تجارب معلمان از آماده ‌سازی آنان در راستای سند تحول بنیادین شامل تجارب درون مدرسه ای، تجارب تخصصی، تجارب شخصی و تجارب پوچ می باشد. همچنین به زعم مشارکت کنندگان عوامل شخصی و اجرایی در راستای عوامل تسهیل کننده اجرای سند تحول بنیادین و عوامل نگرشی، سازمانی و اقتصادی در راستای عوامل بازدارنده سند تحول بنیادین محسوب می گردد.

کلمات کلیدی