حاشیه‌نشینی موضوعی است که چندین دهه جهان را درگیر خود کرده و مطالعات بسیاری پیرامون آن به انجام رسیده‌است. با وجود غلبه پژوهش‌هایی که تهی دستی را به سان یک آسیب مورد مشاهده قرار می‌دهند، پژوهش‌هایی که تاریخ تهی‌دستان شهری و سیاست‌های اعمال شده از سمت حاکمیت‌های مختلف برای این افراد را مورد بازبینی و مشاهده قرار دهد بسیار اندک است. در این پژوهش فراز و فرود زیست تهی دستان شهری شهر تهران از خلال روزنامه اطلاعات طی یک سده مورد بررسی قرار گرفته‌ و سیری تاریخی از زیست حاشیه‌نشینان تهران و هم چنین شیوه برخورد دولت‌های حاکم با این پدیده در سده 14 شمسی جستجو شده است. در این تحقیق برای توصیف پدیده از روش تحلیل محتوای کمی و در جهت تحلیل عمیق داده‌ها از روش تحلیل محتوای کیفی سود جسته شده‌است و با استفاده از روش مذکور، بازنمایی مطبوعات از پدیده مذکور را به 5 شاخص کلی اقدامات (حکومتی و مردمی) در حاشیه شهر، نابرابری، کنش‌گری حاشیه نشینان، مداخله در حاشیه شهر و بازدید از حاشیه شهر تقسیم‌بندی کرده است. نتیجه اصلی و کلی بدست آمده از این پژوهش آن است که در طی یک سده با وجود فراز و فرودهای جدی در زیست حاشیه‌نشینان، شباهت‌های عمده‌ای در شیوه بازنمایی مشاهده شده است. در هیچ کدام از شاخص‌های بیان شده در خطوط پیشین، حاشیه نشینان جز در مواردی اندک در بیان اعتراضات خود، بازنمایی نشده‌اند بلکه تنها سایه‌ای محو و البته دستکاری شده از این افراد از خلال سیاست‌های اعمال شده از سمت حاکمیت‌های موجود، قابل بازیابی است.

کلمات کلیدی