در جامعه امروز نقش سیاسی خیابان به مثابه بستر و عامل تأثیرگذاری بر فرآیندهای سیاسی و کشمکش‌های میان نیروهای متعارض در میدان سیاست روز به روز تشدید می‌شود. پژوهش حاضر با استفاده داده‌های مطبوعات به این سئوال پاسخ می‌دهد که خیابانِ سیاسی در تهران چه تحولاتی را به خود دیده و شیوه‌ها و اشکال مختلف بهره‌گیری از فضاهای عمومی برای مقاصد سیاسی در قرن گذشته چه تغییراتی داشته است. برای این منظور با تحلیل محتوای تمام اخبار مربوط به این موضوع در روزنامه اطلاعات از ابتدای قرن اخیر تلاش شده تا شیوه‌های بازنمایی اعمال قدرت بر فضای شهری توسط حاکمیت و مقاومت در فضای شهری از سوی گروه‌های مختلف جامعه استخراج شود و شاخص‌های ذیل هر کدام توصیف شده و تغییرات کمی و کیفی هر کدام از این شیوه‌ها نشان داده شود. داده‌های جمع‌‌آوری شده نشان می‌دهد که نمایش حمایت خیابانی مهمترین استراتژی بازنمایی اعمال قدرت بر فضای شهری تهران و خشونت شهری و تظاهرات سیاسی مهمترین شیوه‌های مقاومت در این سده بوده‌اند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد در تمام سال‌ها و دهه‌ها سیاست در تمام خیابان‌های آن حضور داشته و غلبه بر خیابان در تمام سال‌ها و دهه‌ها محل نزاع و درگیری بوده ولی تلاشی دائمی برای پنهان کردن این نزاع‌ها نیز وجود داشته است. از این رو درگیری و کشمکش و شکل‌گیری خیابانِ سیاسی در تهران این سده تنها در بحران‌ها است که شکلی علنی و عیان به خود می‌گیرد و در دوران‌های دیگر بیشتر به صورت درگیری‌هایی مقطعی و غیرمستقیم نشان داده می‌شود.

کلمات کلیدی