تغییر هویت شهر در گذر زمان امری بدیهی است اما در این گذر، می‏بایست ابعاد بالنده‏تری از آن به نمایش درآید. بخشی از این موضوع به تغییرات کاربریهای شهری مرتبط است.خیابان ارگ درشهرمشهد ازجمله محورهای اصلی در توسعه کالبدی این شهر در اوایل سده14هجری بوده‏است. تنوع کاربری‌های فرهنگی و تفریحی، منجربه شکل‌گیری هویتی منحصربفرد از این خیابان شده‏بود که با گذشت زمان و رشد شتابان شهری دچار تغییر شده است. این مقاله با شناسایی مؤلفه‌های هویت‌بخش مصنوع درگذشته و امروز به دنبال تأثیر تغییر کاربری‌های شهری بر میزان هویت‌بخشی در این خیابان است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و متغیرهای آن نیز شامل کاربریهای شهری محدوده از نظر وسعت و تعداد در گذشته و حال بوده است که در چارچوب مدل مفهومی تحقیق تنظیم یافته است.گردآوری اطلاعات بصورت پیمایش میدانی در ارتباط با مطالعات اسنادی انجام شد. نظربه خروج ساکنین اولیه از بافت، در گام اول باشناسایی100نفر از افراد خبره محلی و تکمیل پرسشنامه از آنها، جایگاه عناصر هویتی این خیابان در گذشته و حال با استفاده از روشهای آمار استنباطی(خی‏ دو، ویلکاکسون و مکبث) مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج بیانگر آن بودکه محور هویت بخش خیابان ارگ در گذشته کاربریهای مذهبی و فرهنگی بوده که درطول زمان باتغییرات رخ داده به سمت کاربریهای اداری تمایل پیدا کرده است. یافته‌های تکمیلی حاکی از آن بود که با تغییر کاربری‌ها، هویت خیابان ارگ و احساس تعلق ساکنین نیز دچار تغییر شده است.

کلمات کلیدی