مناظره‌‌های برگزار شده در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، بستری را برای ارائه بینش، ارزش و آسیب‌‌شناسی فراهم ساخت که برگرفته از عبارت‌‌های استعاری در جهت انتقال و انعکاس گزاره‌‌های مفهومی در تأمین اهداف سیاسی، خواسته‌‌های سیاسی و انگیزش احساسات مناسب فضای ذهنی مخاطبان بود و توانست با تجربه و اصطلاحات روزمره زندگی، به درک بهتر مسائل و بحران‌های حوزه‌‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کمک کند. «جورج لیکاف» و «مارک جانسون»، با به چالش کشیدن دیدگاه‌های استعاره کلاسیک که به حوزه ادبیات و بلاغت محدود شده بود این روش را به حوزه‌های سیاسی و فلسفی سرایت دادند و نقش استعاره‌‌ها را در مفاهیم و نه در واژه‌‌ها؛ در زندگی روزمره و نه در بین دانشمندان و اصحاب هنر و سرانجام استعاره را یک فرایند اجتناب‌‌ناپذیر از اندیشه و استدلال در درک بهتر مسائل مربوط به حوزه‌‌های گوناگون مربوط به انسان، دانستند. هدف از مطالعه حاضر پاسخ به این پرسش اصلی است که چه استعاره‌‌ی کلیدی به صورت پنهان‌‌سازی و برجسته‌‌نمایی در این مناظرات تلویزیونی مورد کاربرد قرارگرفته است؟ این مقاله به روش «اکتشافی» و با استفاده از نرم‌‌افزار «تحلیل داده‌‌های کیفی» مورد تفسیر و تبیین قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌‌دهد که بحث‌‌ها معمولاً از الگوهایی پیروی می‌‌کنند که شبکه‌‌ی مفهومی جنگ را تا حدودی ساختاربندی نموده و از استعاره‌‌های زبانی‌‌ای چون نفوذی، میدان، فرمانده، خنثی‌‌سازی، قدرت، تخریب، و شکست استفاده شده است.

کلمات کلیدی