در این پژوهش عمق مناسب جهت آبیاری کامل و کم‌آبیاری پرتقال تعیین و تأثیر آن بر بهره‌وری آب و درآمد بررسی شد. همچنین تغییرات این اعماق نسبت به قیمت آب آبیاری و میوه مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا تابع تولید پرتقال بر اساس میزان آب آبیاری و آب کاربردی به‌دست آمد. سپس عمق مناسب آبیاری کامل و کم‌آبیاری با هدف بیشترین درآمد خالص از واحد سطح باغ و بیشترین درآمد خالص از واحد آب کاربردی به روش انگلیش محاسبه گردید. نتایج نشان داد که برای سطح آبیاری 100‌ درصد، عمق مناسب آبیاری 5/186 میلی‌متر و عمق مناسب آب کاربردی 6/315 میلی-متر است. اما عمق بهینه کم‌آبیاری به دو عامل بستگی دارد که شامل میزان کمبود منابع آبی و محدودیت سطح باغ می‌باشد. به‌طوری‌که اگر محدودیت آب کم باشد، عمق مناسب، عمق بهینه کم‌آبیاری است که هرچند موجب 4‌ درصد کاهش درآمد خالص در واحد سطح باغ می‌شود، اما موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان 26‌ درصد و افزایش درآمد خالص بر واحد آب آبیاری به میزان 16 درصد می‌شود. اگر محدودیت آب شدید باشد، استفاده از عمق بهینه کم‌آبیاری معادل، مناسب‌تر است. در این حالت، درآمد خالص بر واحد سطح باغ 17‌ درصد کاهش می‌یابد. اما مصرف آب آبیاری 46‌ درصد کمتر می‌شود. همچنین نتایج نشان داد استفاده از اعماق بهینه کم‌آبیاری و کم‌آبیاری معادل موجب افزایش بهره‌وری آب به میزان 26 و 44 درصد می‌شوند. از طرفی دیگر، در شرایط کم‌آبی، اگر محدودیت زمین وجود نداشته باشد، استفاده از عمق کم‌آبیاری بهینه بیشترین درآمد خالص بر واحد زمین را ایجاد می‌نماید. همچنین نتایج نشان داد که درآمد خالص و اعماق بهینه کم‌آبیاری نسبت به قیمت آب آبیاری حساس نیستند. اما به‌شدت به قیمت میوه حساساند که باعث میشود میوه نقش مهمتری را نسبت به آب در درآمد خالص ایجاد نماید.

کلمات کلیدی