گل‌مغربی از جمله گیاهان دارویی است که دارای پتانسیل بالایی برای تولید اسیدگامالینولنیک است که به عنوان یک واسطه در متابولیسم بدن انسان و سنتز پروستاگلاندی‌ها ضروری می‌باشد. به منظور ارزیابی تأثیر شوری و سطوح مختلف آبیاری بر روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه دارویی گل‌مغربی، آزمایشی گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در بهار سال 1397 در محیط ایستگاه هواشناسی دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تیمارهای آبیاری در 4 سطح( 100، 85، 70 و 55 درصد ظرفیت زراعی) و تیمارهای شوری در 3 سطح(23/1، 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر) بودند. بر اساس نتایج این پژوهش، گیاه گل‌مغربی توانست تا قبل از گلدهی در تمامی سطوح، تنش‌های شوری و کم‌آبیاری را تحمل کند. ولی در مرحله گلدهی نتوانست تنش شوری در دو سطح 4 و 8 دسی‌زیمنس را تحمل کند، و از بین رفت. ارتفاع گیاه، قطر ساقه و تعداد شاخه‌های جانبی در اثر متقابل تنش‌ها، کمتر از تیمار شاهد شد، در حالی که طول و عرض برگ نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان دادند. اثر ساده کم‌آبیاری بر نشت الکترولیت در سطح 01/0، و بر کلروفیل b و کارتنویید در سطح 05/0 معنی‌دار بود. کم‌آبیاری باعث افزایش تمامی پارامترهای فیزیولوژیکی نسبت به تیمار شاهد شد.

کلمات کلیدی