با توجه به اینکه افزایش زمان بازارپسندی گل‌های شاخه بریده ازلحاظ اقتصادی بسیار بااهمیت است و گل شاخه بریده آلسترومریا نیز یکی از مهم‌ترین گل‌های شاخه بریده ایران و جهان محسوب می‌شود، آزمایشی جهت بررسی اثر غلظت‌های نیتروپروساید سدیم و تیمول بر عمرگلجای و صفات فیزیولوژیکی گل آلسترومریا به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف نیتروپروساید سدیم (صفر، 50 و 100 میکرومولار) و سطوح متفاوت تیمول (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که، بیشترین عمر گلجای (3/16 روز) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول مشاهده شد، در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تغییراتی ازنظر ماندگاری گل به ثبت نرسید. اثرات متقابل نیتروپروساید سدیم و تیمول بر وزن‌تر نسبی در روزهای 5، 7، 9 و 13 و برجذب محلول در تمامی روزها معنی‌دار شد. در تیمارهای 50 و 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با 50 میلی‌گرم بر لیتر تیمول تا روز پنجم روند جذب محلول و وزن‌تر صعودی و پس‌ازآن روندی نزولی به ثبت رسید. کمترین میزان وزن‌تر نسبی و جذب محلول در تیمار شاهد به ثبت رسید. بالاترین میزان کلروفیل a (16/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر)، کلروفیل b (078/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر) و کلروفیل کل (238/0 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. در تیمارهای 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم بدون تیمول یا حاوی تیمول میزان باکتری‌ها در پایین‌ترین سطح خود (51/3-62/3 log10 CFU/ml) به ثبت رسید و بالاترین میزان این شاخص (88/3 log10 CFU/ml) در تیمار شاهد مشاهده شد. در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم و 50 میکرومولار نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تفاوت معنی‌داری ازنظر وزن خشک مشاهده نشد، اما بیشترین میزان وزن خشک در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی‌گرم در لیتر به ثبت رسید. در تیمارهای حاوی نهایتاً نتایج این آزمایش کاربرد 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول را به‌منظور افزایش عمر پس از برداشت و کاهش تخریب کلروفیل پیشنهاد می‌کند.

کلمات کلیدی