Knowledge and awareness of students on leishmaniasis and its risk factors Mohammad Majid Johari1, Ali Moshaverinia2*, Abbas Jadidoleslami , Zahra Bayegan , Foad Lellahi , Shadi Shahvand Keywords: Leishmaniasis, awareness, students, Iran Leishmaniasis is a zoonotic disease caused by various species of the genus Leishmania affecting animals and humans. Three phenotypic categories of this vecor-borne disease are visceral, cutaneous and mucocutaneous. Of which, cutaneous leishmaniasis (CL) or Salak (local name) is the most important in Iran which observed in both rural and urban areas. Urbanization, migration, and environmental modification have increased the incidence of this arthropod-borne disease in country over the time. Various species of the genus Phlebotomus serve as its vectors which this genus is a member of the subfamily Phlebotominae known as \\\"sand flies\\\" in the order Diptera. Taking into consideration that CL is affecting almost all urban areas of country, Knowledge and awareness of people about the disease, its causative agents, its vectors, transmission ways and its control/prevention measurements is an important factor for reduction of the prevalence of this endemic infection in an area. So, the aim of this study was to assess knowledge and awareness of a group of students about leishmaniasis. For this purpose a special questionnaire consisting of 23 questions was prepared which was inclusive of questions related to CL and its vectors. Some questionnaire were distributed among students of Ferdowsi University of Mashhad, Iran and the rest of questioned students were access to questionnaire via website. Answered questionnaires were collected and collected data was analyzed descriptively. Overall, 486 students including 293 (60%) women and 193 (40%) men were responded to the published questionnaires. Of these, 306 (63%) respondents were undergraduate students, 57 (12%) were master\\\'s students and 123 (25%) were PhD students. A noticeable proportion of respondents (64%) had heard the name of Salak disease. More than two-third of respondents (73%) considered mosquito bites as the main way of disease transmission and only 45% of them knew the sand flies. Forty six percent of the questioned students believed that everyone is at risk of this disease while 39% believed that farmers and ranchers are at greater risk. About 10% believed that keeping a pet is a risk factor for catching Salak disease. Only 14% of respondents stated that they or their relatives have got this disease before. The attitude of the questioned students towards the preventive measures was more on avoiding the accumulation of construction wastes and using a net on the windows. The results of this study showed that the knowledge of questioned students about Salak disease is relatively satisfactory but innovative health education methods can enhance awareness of all people about this disease. دانش و آگاهی دانشجویان درباره بیماری سالک و فاکتورهای خطر آن محمد مجید جوهری، علی مشاوری نیا*، عباس جدیدالاسلامی، زهرا بایگان، فواد للهی، شادی شهوند کلمات کلیدی: لیشمانیوز، آگاهی، دانشجو، ایران بیماری لیشمانیوز یک بیماری مشترک بوده و توسط گونه های مختلفی از جنس لیشمانیا ایجاد می شود و باعث بیماری در حیوانات و انسان ها می گردد. این بیماری منتقله توسط بندپایان سه فرم جلدی، احشایی و جلدی-مخاطی دارد. فرم جلدی (سالک در زبان محلی) مهمترین شکل این بیماری در مناطق شهری و روستایی ایران است. شهرنشینی، مهاجرت و تغییرات محیطی وقوع این بیماری را در کشور در طول زمان افزایش داده است. گونه های مختلفی از پشه های فلبوتوموس به عنوان ناقلین این بیماری عمل می کنند که در تحت گونه فلبوتومینه و به عنوان پشه خاکی شناخته می شوند. با توجه به اینکه سالک جلدی تقریبا تمام مناطق شهری کشور را تحت تاثیر قرار می دهد دانش و آگاهی مردم راجع به بیماری ، عوامل ایجاد کننده آن، ناقلین آن، راه های انتقال و راهکارهای کنترل/پیشگیری آن یک فاکتور مهم در کاهش شیوع این بیماری اندمیک در یک منطقه می باشد. بنابراین هدف انجام این مطالعه بررسی میزان دانش و آگاهی گروهی از دانشجویان راجع به سالک بود. برای انجام این مطالعه یک پرسشنامه مخصوص شامل 23 سوال تهیه شد که شامل سوالاتی مرتبط با لیشمانیوز جلدی و ناقلین آن بود. تعدادی پرسشنامه بین دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد توزیع شد و بقیه دانشجویان از طریق وبسایت به پرسشنامه دسترسی داشتند. پرسشنامه های جواب داده شده جمع آوری شد و داده ها به صورت توصیفی ارائه گردید. در کل، 486 دانشجو شامل 293 (60%) خانم و 193 (40%) آقا به پرسشنامه منتشر شده پاسخ دادند. از این تعداد 306 (63%) پاسخ دهنده در مقطع کارشناسی و کاردانی، 57 (12%) در مقطع کارشناسی ارشد و 123 (25%) نفر در مقطع دکتری تحصیل می کردند. یک نسبت قابل توجه از پاسخ دهندگان (64%) اسم بیماری سالک را شنیده بودند. بیشتر از دو-سوم پاسخ دهندگان (73%) گزش پشه ها را به عنوان مهمترین راه انتقال می دانستند و فقط 45% آنها پشه خاکی را می شناختند. چهل و شش درصد دانشجویان پاسخ دهنده معتقد بودند که همه افراد در خطر ابتلا به این بیماری هستند در حالیکه 39% اعتقاد داشتند خطر ابتلا در کشاورزان و دامداران بیشتر است. حدود 10% افراد نیز نگهداری از حیوانات خانگی را به عنوان فاکتور ریسک می دانستند. 14% پاسخ دهندگان خودشان یا افراد فامیل آنها قبلا به این بیماری مبتلا شده بودند. نظر غالب افراد پاسخ دهنده در مورد پیشگیری روی اجتناب از تجمع نخاله های ساختمانی و استفاده از توری حشره متمرکز بود. نتایج این مطالعه نشان داد دانش دانشجویان پاسخ دهنده در ارتباط با بیماری سالک نسبتا رضایت بخش است ولی روش های نوین آموزش بهداشت می تواند به افزایش آگاهی مردم در مورد این بیماری کمک کند.

Keywords