سیل یکی از مخربترین پدیدههاست که تلفات جانی و مالی را در سراسر جهان برجای گذاشته است. گسترش خسارت ، در میان انواع بلایای طبیعی سیلاب و پیامدهای ناشی از آن اهمیت و لزوم اعمال مدیریت سیلابها را هرچه بیشتر آشکار میسازد. در این میان، تعیین محدودة پیشروی سیلاب و ارتفاع آن نسبت به مسیل اصلی و تعیین مشخصات سیلاب در دوره بازگشتهای مختلف که تحت عنوان پهنهبندی سیلاب صورت میگیرد، حائز اهمیت فراوان است .با توجه به اینکه پردیس دانشگاه فردوسی مشهد یکی از مراکز علمی بزرگ و مهم در کشور است و در پایاب چند حوضة بزرگ ، شهری قرار دارد این پژوهش با هدف ارزیابی خطر سیلاب در پردیس دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفته است. در این راستا ابتدا دادههای مورد نیاز لایههای اطلاعاتی و نقشهها بههمراه اطلاعات میدانی جمعآوری شد و با استفاده از رابطة دوم کریگر و ضرایب تبدیلی ارقام ، مانند دبیهای سیلابی HEC دبی سیلاب ورودی به پردیس دانشگاه فردوسی مشهد بر اساس دوره بازگشت مختلف محاسبه شد. سپس با استفاده از مدل - و الحاقیة RAS سیلابها با دوره بازگشتهای مختلف پهنهبندی و شبیهسازی و مناطق سیلگیر مشخص شد. نتایج نشان داد کانالهای موجود در HEC-GeoRAS 2 ولی دوره بازگشت ، ساله را دارد10 و 2 محدودة مورد مطالعه توانایی انتقال سیلاب با دوره بازگشتهای ساله بهعلت ارتفاع کم پلها در 100 و 50 ، 5 برخی مقاطع ورودی و محدود شدن مقاطع خروجی، دچار آبگرفتگی میشود. بر این اساس در محدودة خروجی انتهایی پردیس و کانال آب و برق، 50 سال به بالا و در قسمتهایی از کانال پژوهش بهدلیل انحناء مسیل، سیلاب با دوره بازگشت 25 بهدلیل وجود موانع مختلف، سیلاب با دوره بازگشت سال به بالا ایجاد خسارت میکند .بر این اساس برای افزایش ظرفیت پهنهبندی سیلاب با دوره بازگشتهای مختلف در نقاط آسیبپذیر به بررسی ایجاد دیوارة حفاظتی در ورودی آب و برق و قسمتهایی از مسیل پژوهش و بررسی سناریوهای مختلف در مقطع خروجی پردیس دانشگاه فردوسی مشهد که عمدتاً بر افزایش ظرفیت این مقطع متمرکز هستند پرداخته شد. تا بهترین حالتها انتخاب و با انجام این موارد ظرفیت آبگذری این مناطق افزایش یابد.

کلمات کلیدی