تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد و تولیدات محصولات کشاورزی در سطح جهان و کشور است که خسارات فراوانی به کشـت و کـار و عملکرد محصـولات وارد می‌سازد. لذا به‌ منظور امکان استفاده از آب‌های شور در تولید سیر آزمایشی به صورت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در قالب بلوک های کاملا تصادفی در زمین های کشاورزی منطقه عشق آباد شهرستان طبس اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل شوری در 3 سطح خیلی زیاد (13/60 دسی زیمنس)، زیاد (8/74 دسی زیمنس) و شاهد (غیر شور) و بافت خاک در دو سطح سبک (شنی لومی) و سنگین (رسی لومی) انتخاب شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع گیاه، وزن تر زیست توده، وزن خشک زیست توده و عملکرد کل بود. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف شوری و بافت خاک تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه و عملکرد کل داشتند. اثر متقابل شوری و بافت خاک در تمام صفات مورد مطالعه معنی دار بود. در این بررسی تیمار شاهد (غیر شور) و بافت خاک سبک در مقایسه با سایر تیمار ها باعث افزایش معنی دار کلیه صفات شد. بیشترین میزان عملکرد (10/2 تن در هکتار) در تیمار غیرشور و بافت خاک سبک و کمترین میزان عملکرد (5/2 تن در هکتار) در تیمار شوری زیاد و بافت خاک سنگین حاصل شد. در مجموع، می‌توان انتظار داشت که با اصلاح خاک با اضافه نمودن ماسه یا مواد دیگر (سبک نمودن بافت خاک) بتوان مقاومت گیاهان را به شوری افزایش داد و عملکردی قابل‌ قبول در خاک‌های شور و آبیاری با آب‌شور به دست آورد.

کلمات کلیدی