جریان گردشگری نشاندهنده جابجایی فضایی گردشگران در یک منطقه است درعینحال نیز توزیع فضایی گردشگران در سراسر مقصدهای گردشگری تحت تأثیر عوامل زیادی است؛ بنابراین شناخت مهمترین عوامل مؤثر بر جریانهای گردشگری بر توسعه گردشگری کمک میکند. لذا در تحقیق حاضر هدف اصلی شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر جریانهای جذب گردشگری روستایی میباشد. پژوهش از نظر روششناسی توصیفی- تحلیلی و از لحاظ هدف، از نوع کاربردی است. افراد نمونه تحقیق شامل 03 متخصص در حوزه گردشگری میباشند که به روش گلوله برفی انتخاب شدهاند. منطقه مورد مطالعه مقاصد گردشگری روستایی در حوزه نفوذ گردشگری مشهد میباشند. برای تحلیل یافتهها از نرم افزار spss، معادالت ساختاری PLS و مدل تصمیمگیری چند معیاره DFAHP استفاده شدهاست. در تحقیق حاضر متغیر جریانهای جذب گردشگری با استفاده از 7 عامل در قالب 03 مؤلفه مورد مطالعه قرارگرفتهاست. یافتههای پژوهش نشان میدهد که بیشترین میانگین به متعلق به شاخص دسترسیپذیری با میانگین 0/28 میباشد همچنین بررسی عوامل با استفاده از آزمون تی تک نمونهای، تحلیل مسیر PLS و تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی، نشان داد که مهمترین عوامل مؤثر عبارتاند از: دسترسیپذیری، جاذبهها و عوامل مکانی – فضایی. بررسی مؤلفهها با استفاده از مدل DFAHP نیز نشان داد که مؤلفههای کیفیت دسترسیپذیری، امکانات اقامتی و قابلیت دسترسیپذیری در اولویت اول تا سوم اثرگذاری بر ایجاد و تقویت جریانهای جذب گردشگری هستند. با توجه به نتایج اخذ شده برای جذب گردشگر بیشتر پیشنهاد میشود به وضعیت دسترسیپذیری مسیر کالت رسیدگی گردد، از قابلیتها و جاذبههای باالی منطقه در جهت جذب گردشگر در فصول سرد سال استفاده مفید و همچنین زیرساختهای گردشگری تقویت و بازسازی گردد.

کلمات کلیدی