اشتغال به کار در سنین پایین آسیب های زیادی به جسم و روان انسان وارد می کند. در جریان انقلاب صنعتی استفاده غیرانسانی و مادی گرایانه از کودکان، اوضاع رقّت باری را در جوامع صنعتی پدید آورد. همین امر باعث شد که نخستین خواسته ها در جهت بهبود وضع کارگران به خصوص تجدیدنظر در شرایط کار کودکان و زنان کارگر شکل گرفته و اولین مقررات حمایتی درباره این دسته در سطح بین المللی و بالتبع در سطح داخلی کشورها از جمله ایران تصویب گردد بر همین اساس از نظر عوامل مختلف مانند بهداشت کار، کارآموزی، آموزش، آزمایش های دور های پزشکی، ساعت کار کمتر، عدم اشتغال به کارهای خطرناک، سخت، زیان آور و خلاف اخلاق مورد حمایت قرار گیرند. کودکان و نوجوانان در گروه های کاری از جمله پرخطرترین گروهها می باشند، زیرا نسبت به گرو ه های دیگر حتی زنان که در قوانین ملی و بین المللی مورد حمایت قرار گرفته اند، در معرض خطر بیشتری از لحاظ جسمی و روانی هستند. به همین دلیل نیازمند حمایت بیشتری از گروه های دیگر هستند. با آنکه قوانین کار برای حفظ منافع کارگران و حمایت از حقوق آنان و آرامش اجتماعی به وجود آمده اند و از این جهت دارای خاصیت نظم عمومی بوده و این قوانین را قوانین نظم عمومی اجتماعی می گویند استثناهای مذکور در قانون کار این امر را به چالش می کشاند. زیرا اکثریت کودکان و نوجوانان کار یا در کارگاه های خانوادگی و یا در کارگاه های کوچک کمتر از 10 نفر ـ که غالبا توسط اعضای یک خانواده اداره می گردند ـ و وجود این استثنا عده کثیری از نوجوانان کار را از مزایای رفاهی در نظر گرفته شده توسط قانون کار محروم می سازد

کلمات کلیدی