مقدمه: کیفیت زندگی، یکی از حیطه‌های اساسی محسوب می‌شود که در روند رشد و تحول انسان از اهمیت اساسی و انکارناپذیری برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی عوامل بافتاری (انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، پذیرش و شفقت با خود) در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر ازنظر هدف، بنیادی و ازلحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی (رگرسیون) بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به میگرن که در نیمه دوم سال 1401 به درمانگاه های مغز و اعصاب شهر مشهد مراجعه کردند، بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از نرم افزار جی پاور 222 نفر در نظر گرفته شد که به روش نمونه گیری در دسترس از طریق مراجعه به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان قائم و فارابی، توسط افرادی که براساس تشخیص متخصص مغز و اعصاب تشخیص میگرن دریافت کردند، پرسشنامه ها تکمیل شد. داده ها از طریق پرسشنامه های زمینه‌یابی سلامت (SF-36)، پذیرش درد مزمن (P-CPAQ)، شفقت با خود (فرم کوتاه) (SCS) و پذیرش و عمل (AAQ-II) جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss26 و روش رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از اجرای رگرسیون چندگانه نشان داد که عوامل بافتاری قادر به پیش بینی کیفیت زندگی افراد مبتلا به میگرن بود (05/0>p). ضریب تعیین ۱۴/۰ به دست آمد که نشان دهنده این است که انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، پذیرش و شفقت با خود می توانند ۱4 درصد از تغییرات کیفیت زندگی افراد مبتلا به میگرن را تبیین کنند. همچنین نتایج ضرایب رگرسیون استاندارد شده نشان داد که درگیری در فعالیت، تمایل به درد و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی به صورت مثبت و همانندسازی افراطی به صورت منفی معناداری قادر به پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن بود، اما بقیه مولفه ها قادر به پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن نبودند. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، بالا بودن پذیرش درد و انعطاف پذیر روان شناختی در بیماران مبتلا به میگرن می تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی در آنها شود.

کلمات کلیدی