کیست هیداتید یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است. در مطالعه حاضر، اثر درمانی عصاره دانه گیاه زیتون تلخ و کروسین بر روی مدل موش آلوده به کیست هیداتید در شرایط برون‌تنی و درون‌تنی مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی برون‌تنی از روش رنگ آمیزی ائوزین 1/0 درصد استفاده شد. در بررسی درون‌تنی 30 سر موش آزمایشگاهی با تزریق داخل صفاقی 5/0 میلی‌لیتر از مایع حاوی 2000 پروتواسکولکس به کیست هیداتید الوده شدند. یک هفته پس از تزریق موش‌ها بطور تصادفی در قفس‌های مجزای به 5 گروه 6 تایی درمانی تقسیم شدند. این گروها شامل: 1- گروه شاهد (بدون هیچ نوع تیماری)، 2- گروه آلبندازول ( دوز 75 میلی‌گرم/کیلوگرم آلبندازول)، 3- گروه زیتون تلخ (100 ماکرولیتر عصاره زیتون تلخ)، 4- گروه کروسین (100 میلی‌گرم/میلی‌لیتر کروسین)، 5- گروه زیتون تلخ –کروسین (مخلوطی از عصاره زیتون تلخ و کروسین). 140 روز بعد از درمان، آزمایشات مورد نظر انجام شد. بررسی برون‌تنی اثر کشندگی عصاره خالص زیتون تلخ بر پروتواسکولکس‌ها نشان داد که پس از 15 و 60 دقیقه انکوباسیون بترتیب 60 و 80 درصد پروتواسکولکس‌ها از بین می‌روند. نتایج آزمایشات درون‌تنی نیز نشان داد که در گروه­های تحت درمان با کروسین، زیتون تلخ و زیتون تلخ-کروسین، تعداد، وزن و اندازه کیست‌های هیداتید در مقایسه با شاهد به طور معنی‌داری کاهش یافته است. علاوه‌براین، بررسی فاکتورهای بیوشیمیایی کبدی بیشترین اثر کشندگی کیست هیداتید را درگروه‌های تحت درمان با زیتون تلخ و زیتون تلخ-کروسین در مقایسه با گروه تحت درمان با داروی ضد انگل آلبندازول و شاهد نشان داد.

کلمات کلیدی