چکیده ناامنیاقتصادیبهمفهوموجود ریسکهای محدودکننده رشد اقتصادیاستکهتاحدزیادیمتأثرازسیاستهایاقتصادی کشوراست. از طرفی برنامههای مقابله با تورم، یکی از مهمترین موضوعات در ادبیات اقتصاد پولی است.این پژوهشبه بررسی تغییرات رشد اقتصادی و همچنین شاخص امنیت اقتصادی درایرانمیپردازد. از طریقمدلسازیاعمال یک سیاست انقباضی پولیبرایدوره1400-1367با استفاده از الگویخود بازگشتبرداری ساختاری (SVAR،)نتایجبهدستآمدهنشان میدهد کهتکانهانقباضیوارده بررشد حجم نقدینگی کشور، واکنش منفی رشد تولید ناخالص داخلی سرانه را در کوتاهمدت به دنبال دارد؛اما در بلندمدت و بهتدریج با کاهش تورم، آثار اولیۀآن تعدیل شده و رشد اقتصادی کشور بهبود مییابد. بر این اساس نسبت فداکاری تولید(مقدارتولید از دست رفتهبهازای1درصدکاهشدرتورم)محاسبه شده برابر52/3-به دست میآید. بر اساس نتایج پژوهش،منفی بودن نسبت محاسبه شده، به این معنی است که در اقتصاد ایران، اعمال سیاست پولی جهت دستیابی به یک روند تورمی پایینتر، دارای وقفۀاثرگذاری طوالنی (حدودپنجسال)استو طی این سالها نهتنها تولید، کاهش اولیه خود را درطول زمان جبران میکند، بلکهبه میزان52/3درصدافزایش نیز مییابد.همچنین در بررسی رابطۀ شاخص امنیت اقتصادی با تکانۀمنفی سیاست پولی، مشاهده میشود واکنشی منفی در کوتاهمدت دارد که بیشتربه خاطرآثار مستقیم کاهش رشد تولید و همچنین آثارمعکوس رشد سطح عمومی قیمتها بر شاخص امنیت اقتصادی است. در بلندمدت کاهش تدریجی تورم منجر به ارتقای شاخص امنیت اقتصادی میشود.

کلمات کلیدی