امنیت مرزی عبارت از صیانت از خطوط مرزی در مقابل تعرضات احتمالی و جلوگیری از هر گونه اعمال خلاف قانون در طول مرز و مناطق مرزی یک کشور و قانونی کردن تردد اشخاص و حمل و نقل کالا از طریق دروازه های مجاز مرزی است. استقرار امنیت در مرز و مناطق مرزی از جمله دغدغه های اصلی کشورها به ویژه در جهان پر تهدید امروز است و حکومت ها برای رسیدن به این هدف رویکرد ها، سیاست ها، اقدامات و روش های مختلفی را مد نظر قرار می دهند. مفهوم«امنیت پایدار» از پاردایم ها و رویکرد های جدید امنیتی است که در حوزه های مختلف از جمله امنیت مرز و مناطق مرزی مطرح است. در واقع ا«منیت پایدار»، رهیافتی است که در مطالعات نوین امنیتی به عنوان جایگزین پاردایم کنترل مطرح می شود و بر این مفروضه استوار است که برای استقرار امنیت بایستی به جای برخورد با جرم و مجرم با زمینه ها و بسترهای جرم زا مقابله کرد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع معتبر به دنبال بررسی و تبیین الزامات و ملاحظاتی است که در استقرار امنیت در مرز و مناطق مرزی در چارچوب پاردایم «امنیت پایدار» مطرح است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که استقرار امنیت پایدار در مرز و مناطق مرزی مستلزم رویکردهای پیشگیرانه، ایجابی، همه جانبه، اجتماع محور، مشارکت محور، آسایش بخش و معنا گرا است و بر اساس این پاردایم، امنیت مرز با اولویت تامین امنیت مرزنشینان حاصل می شود.

کلمات کلیدی