فضای سبز، به‌عنوان تمامی نقاط دارای پوشش گیاهی در یک منطقه شهری، دارای مزایای متعددی برای سلامت جسمی و روانی افراد است. این مزایا شامل کاهش آلودگی هوا، کاهش دمای محیط، افزایش فعالیت‌های ورزشی و تفریحی، کاهش استرس و افزایش احساس آرامش می‌باشد. همچنین، فضای سبز می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک کند و باعث افزایش زیبایی و جذابیت منطقه شهری شود. ازاین‌رو، حفظ و گسترش فضاهای سبز در شهرها امری بسیار حیاتی است. در این تحقیق، از سامانه Google Earth Engine و تصاویر ماهواره Landsat 8 برای استخراج شاخص EVI در بازه زمانی 2018 تا 2023 در شهر مشهد استفاده‌شده است. و سپس، مساحت کل فضای سبز شهر با استفاده از آستانه گذاری شاخص EVI در GIS محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بخش‌های شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی شهر، همچنین بخشی از مرکز و جنوب دارای پوشش گیاهی بیشتری هستند. همچنین، منطقه 7 بیشترین مساحت فضای سبز را دارا بوده و منطقه 13 کمترین مقدار را نشان داده است. این در حالی می‌باشد که منطقه 3 بیشترین سرانه فضای سبز و منطقه 2 کمترین مقدار را برای هر نفر را داشته‌اند. شاخص آلودگی SO2 نیز با استفاده از ماهواره سنتینل5 برای این منطقه در بازه 5ساله برآورد شد که تحلیل نتیجه همبستگی بین شاخص EVI و میزان SO2 نشان داد که این دو شاخص همبستگی ضعیف و منفی (0.098-) دارند. همچنین تغییرات در شاخص‌های EVI و SO2 در طول فصول مختلف قابل‌مشاهده بوده، که می‌توانند به تأثیرات مستقیم شرایط آب و هوایی و فعالیت‌های انسانی در محیط‌زیست اشاره کنند

کلمات کلیدی