صنعت گردشگری، در کنار مزایا و منافع خود، با مخاطرات و فرایندهای تهدیدکننده‌ای روبه‌رو است که، در صورت عدم‌مدیریت، با افول مزایای این صنعت مواجه خواهیم شد. یکی از مهم‌ترین راه‌های مدیریت مخاطرات مقاصد گردشگری ارتقای ادراک گردشگران از مخاطرات محیطی پیش از سفر است. مقالهٔ حاضر به بررسی و پاسخ به این سؤال پرداخته که ادراک گردشگران از مخاطرات نواحی روستایی در چه سطحی است و چه عواملی در این ادراک تأثیرگذارند. برای این منظور، از روش‌شناسی توصیفی - تحلیلی استفاده شده است. حجم نمونهٔ تحقیق شامل 267 گردشگر روستایی روستاهای هدف گردشگری شهرستان گرگان است که براساس فرمول کوکران با جامعهٔ آماری نامعلوم تعیین شده است. داده‌های گردآوری‌شده از طریق پرسش‌نامه با استفاده از آزمون‌های آماری مقایسهٔ میانگین، آزمون‌های هم‌بستگی و تحلیل عاملی اکتشافی تجزیه‌وتحلیل شدند. براساس نتایج، از بین ابعاد سازندهٔ متغیر ادراک ریسک مخاطرات (شناختی، احساسی و عملکردی) در بین گردشگران، بُعد احساسی بیشترین و بُعد عملکردی کمترین مقدار را دارد. همچنین، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی عوامل مؤثر در ادراک خطر گردشگران به چهار محور شناخت مقصد، عوامل زیرساختی و فیزیکی مقصد، شرایط و توانایی‌های فردی و دریافت‌های اجتماعی از محیط قابل‌دسته‌بندی هستند.

کلمات کلیدی